Ontspanning

Lessen uit de razendsnelle en blijvende transformatie van Sylvia en Goldie

De transformatie van Sylvia met Goldie is een van de meest bijzondere transformaties die ik ooit heb meegemaakt.
Toen Sylvia bij mij aanklopte schoot haar hart al in de keel bij een langzame stap. Tussen die eerste les en de dag dat ze mij en Manfred meenam voor een prachtige rit door het Dwingelderveld, waarbij we met z'n drieën in snoeiharde galop door het bos vlogen, zaten maar een paar weken! En nu, drie jaar later, vroeg ik haar hoe het gaat en was ik enorm blij om te horen dat ze samen nog altijd heerlijke buitenritten maken en veel plezier hebben.

 

Twee verhalen

Je gaat zowel het verhaal van Sylvia horen als dat van mij als instructeur en coach. We willen graag dit verhaal delen omdat het anderen kan inspireren. Omdat het veel ellende voor paard en mens kan voorkomen en ook omdat het verhaal van Sylvia en Goldie duidelijk maakt dat de oplossing voor problemen lang niet altijd in technische instructies zit. Mindset, emoties en leiderschap spelen een alles bepalende rol.

“Ik heb Goldie gekregen op een moment in mijn leven dat ik haar heel erg nodig had en ben er klakkeloos vanuit gegaan dat zij de plek zou innemen die ik miste door mijn zieke andere paard. Dat werd een enorme teleurstelling en wanhopig frustrerend. 

Ze draaide zich van me af, wilde geen voetjes geven, ging behoorlijk bokken in elke versnelling meer dan stap en liep continu onzuiver. Er waren geen aanwijsbare afwijkingen en helaas hielp een nieuw aangepast zadel ook niet. We hebben haar drie maanden extern in training gebracht maar ook daar kwam ze niet verder dan stappen. 

Ik huilde tranen met tuiten uit onmacht, twijfelde aan mezelf en had al heel wat digitale trainingen en tips uitgeprobeerd maar helaas we verwijderden steeds meer van elkaar. Alle emoties zijn voorbij gekomen. Onzekerheid, boosheid, opstandigheid en vaak tot aan de grens van opgeven.”

 

Liesbeth: Eén doorbraak is niet genoeg voor permanente verandering

Sylvia en Goldie hadden zich aangemeld voor een enkele privéles, als een soort allerlaatste strohalm. Ik heb niet vaak iemand gezien die zo angstig werd bij elke stap van haar paard! Maar ik oordeel niet, want het is wat het is. Dus we zijn begonnen bij wat er wél kon: slechts enkele langzame passen en blijven ademhalen. Samen bewegen, synchroon in lichaam én hart. Long story short: aan het eind van dat uur konden ze voorzichtig de hoefslag rond draven zonder dat Sylvia in de paniek schoot en Goldie was kalm en best happy. Een doorbraak voor allebei! Maar ik dacht … die zijn er nog lang niet … ik laat ze niet gaan! Dus ik heb ze overgehaald om direct aan de volgende 5 Day Intensive mee te doen…

“Eén week bij Liesbeth op locatie heeft ons op een mooi gezamenlijk spoor gebracht. Bij Liesbeth ben ik zo veel rijker geworden in het observeren en communiceren met mijn eigen paard. Kleine stapjes (figuurlijk) werden al snel grote stappen (letterlijk). Deze dames gingen na één week vol trots, plezier, zelfvertrouwen en nieuwe energie naar huis. Ik kan er wel uren over vertellen. 

Niet normaal hoe je van wanhopig huilend naar gierend van het lachen met het zelfde paard in het leven kan staan. Nooit durven dromen/geloven dat dat echt nog zou gebeuren!”

Liesbeth:  Het paard wordt vaak niet begrepen

Na enige observatie en ook nadat ik Goldie zelf in de hand had gehad was het voor mij glashelder dat Goldie zeer goed en gedetailleerd was opgeleid. Maar daar zat ook een groot probleem: zij wilde en verwachte duidelijke informatie zodat ze wist wat ze moest doen en dat kon Sylvia haar nog niet geven. Ze wilde het zo graag goed doen! Alles wat zij nodig had was iemand die haar taal sprak en de leiding nam. Dus het ging niet om het opleiden of trainen of manieren aanleren van Goldie maar om zorgen dat Sylvia Goldie kon gaan geven wat zij nodig had. 

“Als ik het proces achteraf onder de loep neem besef ik dat ik iets wilde afdwingen zonder stil te staan bij wat Goldie nodig had. Zonder geduld en zonder verdieping ben ik een reis begonnen die zonder de “routekaart” van Liesbeth waarschijnlijk geëindigd was met afscheid nemen van dit geweldige paard. Nu rijden mijn Golden Girl en ik met z’n tweetjes uren lang buiten op zoek naar steeds weer nieuwe avonturen en uitdagingen. Ik voel me vrij en trots omdat ik durf te vertrouwen op onze communicatie en mij niet meer van de wijs laat brengen door de vele omstanders die zich er destijds ongevraagd mee bemoeid hebben en mij daarmee alleen maar onzekerder en ongelukkig maakten.”

Een belangrijke les voor iedereen
Ik kom enorm veel onbegrepen paarden tegen. Paarden die getraind worden op hoe ze bewegen maar waarbij geheel voorbij wordt gegaan aan hoe ze zich voelen, hoe ze leren en wat ze zelf willen geven. Veel paarden raken zodanig verward dat ze bestempeld worden als te sensibel, gevaarlijk, ongemanierd, dom en nog veel meer onzinnige oordelen die er uiteindelijk in resulteren dat ze verdwijnen naar onbekende bestemming en dan echt veel geluk moeten hebben om weer een fijn leven te vinden.

Liesbeth: De ruiter wordt vaak niet begrepen

Sylvia is één van de vele voorbeelden van ruiters die niets liever willen dan het goed doen voor hun paard. Net als veel andere paardeneigenaren kreeg ze allerlei trainingsmethoden over zich uitgestort. Niet alleen de ruiter maar ook het paard raken dan in verwarring. 

Wat er in dit geval aan de hand is, heeft niets met trainingsmethoden te maken. De kern van het probleem zit - en dat is ongelooflijk vaak het geval! - in horsemanship, mindset, emotie en leiderschap. Er is hier geen trainer nodig maar een coach, zowel voor het paard als voor de ruiter. 

“Er waren vrienden die zeiden: “Sylvia dit paard lijkt niet wat jij nodig hebt en maakt je diep ongelukkig. Geef haar alsjeblieft weer terug en hou op met jezelf zo te straffen. Het voelde ook echt heel vaak als een proces van mezelf willen bewijzen tegenover de buitenwereld. Dat het me allemaal wel zou lukken. Maar dat was echt niet de juiste instelling. Super dom ook. Er zijn altijd zoveel dingen in het leven die meespelen. 

Er waren paardentrainers die allemaal hun eigen kijk op de situatie hadden en in mijn ogen met verstand van zaken spraken en die allemaal een andere richting in duwden. Mensen die al hun hele leven in de paardenwereld zitten, en dan sta ik daar, een volwassene die alleen maar kon teren op de ervaring van drie koudbloeden waarmee alles altijd op gevoel ging en ik nooit meer nodig had dan gewoon doen en dat kwam het goed.”

Een belangrijke les voor iedereen
Ik heb mij naast de training van paarden ook verdiept in horsemanship, NLP, interventies en coaching technieken. Dat is als instructeur van onschatbare waarde gebleken voor het begrijpen en coachen van paard en ruiter. Het is bovendien essentieel om de ruiter de inzichten en vaardigheden te geven om de partner, trainer en coach te zijn die het paard nodig heeft. Want alleen het fysieke paard trainen is als het rijden met een auto met 3 lekke banden: het rolt aan alle kanten van de weg af. De huidige discussies rond welzijn in de sport zijn daar een regelrecht gevolg van.

 

Liesbeth: Als de ruiter verandert, verandert ook het paard

Waar staat het paard? Waar staat de ruiter? Hoe bouw je een brug zodat het weer samen komt?

Het ging hier helemaal niet over het fixen van het paard. Het was hier heel duidelijk hoe belangrijk het is om eerst te kijken wat er in het lichaam, hoofd en hart van zowel paard als ruiter gebeurde. Eerst te begrijpen hoe hun belevingswereld in elkaar zat, in plaats van standaard methode of oefening erop los te laten. 

In dit geval kwam ik na enige observatie er achter dat het paard op zeer hoog niveau was opgeleid, dus daaraan lag het zeker niet. Eigenlijk wachtte Goldie op het moment waarop haar ruiter haar duidelijk leiding gaf, haar duidelijk informatie gaf en gewoon vertelde wat ze van haar wilde. Sylvia bleek met haar paard een heel afwachtende en onzekere houding aan te nemen, gepaard gaand met angst dat ze geen controle zou hebben. Zij is in het dagelijks leven echter een vrouw die voor zichzelf opkomt en er echt staat als de situatie dat vereist, dus ze had al wat nodig was! In iedereen zit een goede leider en de paarden geven ons een goede reden om die te vinden en te ontwikkelen. We hebben oefeningen gedaan die Sylvia in staat stelden om die zelfverzekerder versie van zichzelf mee te nemen naar haar samenwerking met Goldie. Duidelijk in wat ze wil, duidelijk in woorden én duidelijk in haar houding. 

Op het moment dat Sylvia inzag wie haar paard werkelijk was en we zonder paard hadden gewerkt aan duidelijk leiderschap, konden we met grote stappen en zonder stress het vertrouwen, de communicatie en ook het tempo snel uitbouwen. Toen Goldie eenmaal in de gaten kreeg dat Sylvia met helderheid haar kon vertellen ging er echt een knop om! Geen spoor meer van stress en verzet, een happy pony! Binnen enkele dagen gingen zij samen van totaal geblokkeerd naar joelend van plezier in rengalop door de bak!

Een laatste duwtje in de rug
Omdat we zo’n plezier aan dit traject hadden beleefd hebben we aan het eind van die week afgesproken dat Manfred en ik een paar weken later naar Sylvia toe zouden komen om met zijn drietjes een rit te maken in het Dwingelderveld. Stiekem hoopte ik dat dat genoeg “druk” zou geven om nu in haar eentje thuis ook door te zetten. Nou, geloof me, dat hadden ze gedaan!! We hebben een geweldig mooie rit gemaakt en laten we zeggen … die was niet voor beginners!

 

P.S.
Als je dit artikel of delen daarvan wil delen is dat goed, mits je dit erbij vermeldt: “Bron: “Sylvia en Goldie: lessen uit een razendsnelle en blijvende transformatie” van Liesbeth Jorna en Sylvia Kamman op de website van Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”

TIP 1: In de Jaaropleiding Blokkadevrij Trainen leer je niet alleen biomechanisch correct trainen maar ontwikkel je ook om deze positieve Trainer’s Mindset!

TIP 2: In het Intuitive Leadership Retreat van 14-16 september 2024 (en voorjaar 2025 …) krijg je de inzichten en tools voor leiderschap over je eigen leven én leiderschap voor je paard, je werk, relaties met anderen en voor het waar maken van je dromen en je missie. Een baanbrekende ervaring voor zowel paardenmensen als managers, leraren, teamleiders, ondernemers, vaders en moeders.


Hartcoherentie voor een betere connectie met je paard ... en jezelf!

 

Hartcoherentie heeft te maken met ontspanning en de mate waarin je hartritme en ademhaling op elkaar zijn afgestemd. Wanneer je hartcoherentie hoog is, betekent dit dat je hartritme regelmatiger is en dat er een goede balans is tussen het sympathische en parasympathische zenuwstelsel. Dit zijn de twee delen van je autonome zenuwstelsel dat je basisfuncties in je lichaam automatisch regelt. Het sympathische zenuwstelsel is verantwoordelijk voor de “vecht-of-vlucht“-reactie, terwijl het parasympathische zenuwstelsel verantwoordelijk is voor de “rust-en-vertering“-reactie.

Wanneer er geen coherentie is, betekent dit dat je hartritme onregelmatiger is en dat er een onbalans is tussen het sympathische en parasympathische zenuwstelsel. Dit kan worden veroorzaakt door stress, angst, vermoeidheid of andere factoren.

Positieve emoties verhogen de hartcoherentie. Positieve emoties komen o.a. door de werking van hormonen. De productie van die hormonen wordt door verschillende situaties getriggerd. Bijvoorbeeld dopamine door beloning en meditatie, serotonine door zon en dankbaarheid, oxytocine door vriendelijkheid en liefdevolle aanraking en endorfines door sport en vrolijkheid..

Studies suggereren dat liefde en oprechte aandacht een positieve invloed kunnen hebben op de hartcoherentie. Dit kan te wijten zijn aan het feit dat liefde en aandacht stress kunnen verminderen en het parasympathische zenuwstelsel kunnen activeren.

In een wetenschappelijke studie, gepubliceerd in het tijdschrift “PLOS One”, wordt beschreven hoe mensen die een meditatieoefening deden waarbij ze zich concentreerden op liefdevolle vriendelijkheid, een hogere hartcoherentie hadden.

Zelf heb ik bij hartcoherentiemeting ervaren dat mooie herinneringen naar boven halen een duidelijk positieve invloed heeft.

Een andere studie uit 1998 maakte duidelijk dat er energie overdracht is tussen mensen die elkaar aanraken of dichtbij elkaar zijn, zodanig dat het ECG (electrocardiogram van het hart) van de één meetbaar invloed heeft op het EEG (electroencelalogram van de hersenen) van de ander, vooral als de “zender” in een staat van liefdevolle aandacht verkeert. In mijn ervaring is dat effect van liefdevolle aanraking ook het geval tussen mens en paard.

Hier zijn enkele tips om je hartcoherentie te verbeteren zodat je ook een betere verbinding krijgt met je paard en je paard kunt helpen ontspannen en concentreren:

  • Sport, dans of doe kort sportieve bewegingen voordat je bij je paard komt of erop stapt
  • Doe een meditatieoefening waarbij je je concentreert op ademhaling, liefde, dankbaarheid en vrolijke gedachten voordat je naar je paard gaat.
  • Waardeer en bedank je paard (en jezelf) veel en vaak voor zijn zijn/inzet/etc.
  • Zeg zachtjes lieve dingen tegen je paard, wat je van hem voelt en opmerkt
  • Leg je hand op zijn hals, voorhoofd, … en stuur hem door die aanraking je dankbaarheid en liefde, moed, kalmte, wat hij maar nodig heeft van jou … en wacht op ontspanningssighnalen.
  • Moving massage (lees die blogpost!)
  • Voorhoofd touch aanleren met R+
  • Game-over door hand op schoft en uitademen

En zo zijn er nog talloze andere “oefeningen” te bedenken die een overdracht van goede energie tussen jou en je paard kunnen bewerkstelligen. Oefeningen die vaak helemaal geen extra tijd kosten en die de samenwerking en het samenzijn met je paard enorm veel mooier maken.

P.S.
Als je dit artikel of delen daarvan wil delen is dat goed, mits je dit erbij vermeldt: “Bron: “Hartcoherentie voor een betere connectie met je paard … en jezelf!” van Liesbeth Jorna op de website van Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”

TIP: In de Jaaropleiding Blokkadevrij Triainen leer je hoe je hartcoherentie ook in de praktijk kan toepassen!

 


Ontspanning in beweging: Moving Massage

Meike van der Heijden

Gastblog van Meike van der Heijden (stagaire)

Mijn paard kan snel veel spanning opbouwen. Hij kijkt naar de omgeving, is hyper alert en kan zijn aandacht niet bij mij houden. Dat is lastig. Bij Liesbeth heb ik een techniek geleerd die mijn paard hier heel goed mee kan helpen: de Moving Massage.

Misschien herken jij je in 1 van deze situaties?

  • Mijn paard let meer op zijn omgeving dan op mij
  • mijn paard houdt zich strak
  • mijn paard is gespannen (op vreemd terrein)
  • mijn paard is rennerig of vervelend
  • mijn paard wilt niet aangeraakt worden
  • mijn paard heeft wedstrijdstress

Hoe fijn zou het zijn als je paard kalm is en met je kan samenwerken?

 

Moving Massage

Moving massage is een techniek waarbij je door middel van je hand op de huid van het paard hem helpt te ontspannen terwijl je paard in beweging is. Het is een idee van Karen Rohlf - Dressage Naturally.

De meeste therapieën waarbij we proberen om ons paard te helpen spanningen los te laten, worden uitgevoerd in stilstand. Als ruiter en trainer willen we ook dat het paard in beweging lichaamsbewustzijn heeft en zichzelf kan ontspannen. Dit is waarom moving massage zo’n grote waarde heeft: het creëert ontspanning in beweging.

Je wil het paard helpen om zijn houding en bewegingspatroon te veranderen door hem te leren chronisch gespannen spieren te ontspannen. Het ontspannen van spieren die een ongewenste houding of bewegingspatroon onderhouden, leidt ertoe dat de tegenovergestelde spieren – die van een gezond bewegingspatroon – geactiveerd kunnen worden. Als de spieren elkaar niet meer tegenwerken verdwijnen de weerstanden in zijn lichaam en ontstaat er letterlijk meer bewegingsvrijheid. Een paard dat zijn lichaam kan ontspannen, zal in hart en hoofd ook meer ontspannen zijn, waardoor je een fijnere samenwerking krijgt.

 

Hoe doe je Moving Massage?

  • Naast je lopen
    Voordat je kan beginnen met moving massage, moet je eerst een basis hebben. Je paard moet makkelijk naast je mee lopen en niet achter je aan sukkelen. Je paard moet zelf door kunnen lopen, ook als jij naast zijn schoft loopt. Als dit goed gaat, kan je verder met de moving massage.
  • Zoeken in zijn lijf
    Nu kan je touw in je andere hand nemen, zodat je hand aan de kant van het paard vrij is om hem aan te raken. Beeld je in hoe het paard voelt en eruitziet als die helemaal ontspannen is. Projecteer dit beeld van losgelatenheid en probeer dat over te brengen. Raak hem aan en vraag daarmee aandacht voor de gespannen plek om hem erop te wijzen dat hij het kan loslaten en zich dan beter voelt. Als het paard tekenen van ontspanning laat zien, laat je zelf los maar geeft hem de gelegenheid om door te gaan. Hierna kan je door naar een volgende plek op zijn lichaam en doe je dit zelfde.
  • Signalen van ontspanning
    Er zijn meerdere ontspanningssignalen die je bij je paard kan zien en voelen, zoals het hoofd laten zakken, een andere oog opslag, likken en kauwen, zuchten, knipperen, oren of lippen die ontspannen, het voelt zachter onder je hand en het hele paard gaat rustiger en soepeler bewegen. Hoe meer signalen het paard laat zien hoe beter. Soms moet je een tijdje wachten totdat je paard een signaal geeft.

Meer lichaamsbewustzijn en losgelatenheid

Hoe vaker je dit oefent met je paard, hoe sneller het paard zich zal kunnen ontspannen. Ze leren de rustgevende werking van je hand herkennen. Spoedig zal het paard zich al gaan loslaten als je er maar aan denk of de intentie laat zien om hem te helpen. Dan weet je dat hij een nieuw bewustzijn over zijn eigen lichaam heeft gevonden. Hij zal dan steeds beter in staat zijn om zelf die plek van losgelatenheid en ontspanning te vinden. Hij zal ook meer en meer zelf zijn bovenlijn loslaten en hals strekken terwijl hij beweegt.

Als je de moving massage een beetje onder de knie hebt is het een heel succesvol hulpmiddel om je paard te helpen aan meer lichaamsbewustzijn of aan ontspanning bij aanvang van een training of wedstrijd.

Zie je al voor je hoe je door middel hiervan je paard kan helpen ontspannen? Altijd rustig met je paard bezig kunnen zijn?Inspanning en ontspanning afwisselen

 

Nieuwe handvaten

Ik ga hier zeker mee door. Ook omdat hierdoor mijn paard meer zelfvertrouwen krijgt en meer ontspannen in het leven gaat staan. En omdat naast me lopen soms wat spanning oproept, hoop ik dat hij snel doorheeft dat naast mij lopen juist ontspanning brengt. Ook vind ik dit een fijn handvat om te hebben als hij spanning opbouwt of als we naar vreemd terrein gaan.

Ik merk na een paar keer al resultaat, dus ik geloof dat ook jij en je paard hier veel aan zullen hebben.

 

Dankjewel Meike van der Heijden voor deze mooie gastblog! Ik weet zeker dat veel mensen en paarden hier weer nieuwe inspiratie mee opdoen.

Liesbeth Jorna

 

P.S.
Als je dit artikel of delen daarvan wil delen is dat goed, mits je dit erbij vermeldt: “Bron: “Ontspanning in beweging” van Meike van der Heijden en Liesbeth Jorna op de website van Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”

TIP: In de Jaaropleiding Blokkadevrij Triainen leer je deze oefeningen ook in de praktijk!

 


Verzameling zonder weerstand? Laat je paard meedenken en meedoen!

Meike van der Heijden

Gastblog van Meike van der Heijden (stagaire)

Inspiratie voor meer precisie

Ik ben zelf een enthousiast paardrijder. Zodra ik tijd heb train ik met mijn paard aan houding, uithoudingsvermogen, springen en dressuur. Het is dan best moeilijk om te bedenken hoe ik net iets beter de puntjes op de i kan zetten. Tijdens mijn stage bij Liesbeth zie ik veel trainingen. Eén speciale training van Liesbeth inspireerde mij zeer.

Verzamelen met behulp van de “Collectibility-box”

Het is een kunst om op een paard vriendelijke manier goed verzameld te rijden. De collectibility box – een idee van Karen Rohlf van Dressage Naturally - is hiervoor een geweldig hulpmiddel. Met balken leg je een vierkant met genoeg ruimte tussen de hoeken zodat het paard erdoorheen kan. Met pionnen maak je een vierkant in het verlengde van de hoeken. Je kan beginnen met wat grotere afstanden, hoe kleiner je de vierkanten maakt, hoe moeilijker het wordt. Er zijn een aantal oefeningen die je binnen deze box kan doen, deze leg ik verderop uit.

Je paard gaat meedenken en meedoen en verzamelt zichzelf

Doordat de collectibility box zichtbaar op de grond ligt, wordt het patroon voorspelbaar. Bij herhaling gaat een paard anticiperen. Hij gaat zichzelf verzamelen wat zorgt voor self-carriage. Het voelt dan alsof er een knop in het paard omgaat, hij neemt het over en zoekt zijn eigen balans.

De waarde van de collectibility box:
In plaats van dat de ruiter het paard probeert te verzamelen, verzamelt het paard zichzelf.

Zo kan het paard zijn lichaam veel efficiënter gebruiken. Ook is er minder weerstand dan als je als ruiter verzameling probeert te bereiken door aan te drijven en tegelijk tegen te houden of door de houding af te dwingen. Op deze manier voelt het voor allebei beter én is het bovendien gezonder.

Voorbeelden van oefeningen

(1) Voor de eerste oefening (zie video) rij je binnen de balken en vervolgens maak je een cirkeltje om de pionnen, je rijd dan weer recht door het vierkant en vervolgt weer met een cirkeltje. Deze oefening vraagt kalm en precies rijden en is een goede voorbereiding voor balans en buigzaamheid van het paard.

(2) De tweede oefening (zie video) gaat hierop door. Ga schuin door het vierkant van de balken en dan om 2 pionnen en weer schuin door de balken, zodat je een kruis maakt. Hiervoor moet je scherper wenden. Je paard moet sneller wenden en meer buigen.

Andere voorbeelden:

(3) De oefeningen hierboven zelf kan je in stap en draf doen. Als je van een uitdaging houdt kan je proberen of je ook in galop de precisie kan volhouden.

(4) Maak telkens binnen het vierkant tussen de balken een dubbele overgang (bijv. draf-stap-draf) of spring aan in galop. Hierdoor heb je maar een korte afstand voor je overgang en moet je overgang nauwkeurig timen en voorbereiden. Je zal zien dat na enkele herhalingen je paard zelf mee gaat denken en veel alerter wordt op je hulpen.

(5) Galoppeer een cirkel om de buitenste pilonnen. Als het goed voelt rijd je één kleinere cirkel om het vierkant maar binnen de pilonnen. Daarna mag je paard weer ontspannen op de cirkel buiten de pilonnen. Ook hier zul je na een paar keer herhalen voelen dat je paard zichzelf beter gaat dragen op de kleine cirkel.

(6) Wil je (werk)pirouettes aanleren of oefenen? Rijdt dan de hiervoor genoemde oefening als vierkanten in plaats van cirkels.

Inspanning en ontspanning afwisselen

Omdat de oefeningen best veel van het paard vragen is vooraf warm rijden vanzelfsprekend een must. Ook is het belangrijk om tussen de oefeningen door even het paard rust te geven.

Het is belangrijk dat je moeilijke en makkelijke oefeningen met elkaar afwisselt. Dit geeft (zelf)vertrouwen en zorgt voor ontspanning.

Beloon ook enthousiast met je stem tijdens de moeilijkere stukjes!

Input voor mijn leerdoel

Ik werk graag met mijn paard. Het is een leergierig paard. Maar je moet hem wel uitdagen. Alleen maar rondjes lopen, vindt hij vaak saai en hij gaat zich dan meer richten op de omgeving dan op de taak die hij moet uitvoeren. Maar zodra ik balken en pionnen gebruik, gaan zijn oortjes naar voren en heeft hij zijn aandacht bij mij en de taak die hij moet doen.

De collectibility box is daarom een leuk hulpmiddel om een paard zijn aandacht vast te houden. Daarnaast staan mijn paard en ik pas aan het begin van goed verzameld rijden. De komende tijd ga ik eerst grotere vierkanten neer leggen en regelmatig deze oefeningen te doen. Ik heb echt veel inspiratie opgedaan en zie perfecte mogelijkheden om samen nieuwe stappen te zetten.

Dankjewel Meike van der Heijden voor deze mooie gastblog! Ik weet zeker dat veel mensen en paarden hier weer nieuwe inspiratie mee opdoen.

Liesbeth Jorna

 

P.S.
Als je dit artikel of delen daarvan wil delen is dat goed, mits je dit erbij vermeldt: “Bron: “Verzameling zonder weerstand? Laat je paard meedenken en meedoen!” van Meike van der Heijden en Liesbeth Jorna op de website van Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”

TIP: In het Next Level Trainingsjaar leer je deze oefeningen ook in de praktijk!

 


Ademtaal spreken met je paard: puur natuur!

Praten over Ademtaal

Ademtaal: de meest subtiele en natuurlijke "hulp" in grondwerk en rijden 

Eén van de grootste uitdagingen waar je voor staat als ruiter is het steeds subtieler en onzichtbaarder maken van de hulpen. Niet alleen omdat dat er mooi uitziet maar vooral:

"Hoe subtieler en natuurlijker je hulpen, 

hoe minder je je paard stoort 

en hoe vrijer hij kan bewegen"

 

Wijze lessen van Mark Rashid over softness, meebewegen en ademhalen

Het is vele jaren geleden dat ik met Matador inschreef voor een clinic in Hamburg met Mark Rashid.
Op dat moment - kersvers net uit de dressuursport gestapt en op zoek naar hoe het anders kan - was dat op zijn zachtst gezegd een Life Changing experience!

Ik was de enige deelnemer met een "dressuurpaard", de enige die niet in een Western zadel reed, de enige "dressuurmiep" en er zaten meer dan 100 toeschouwers op de tribune. Ik hield mijn adem in want ik had letterlijk geen idee wat me te wachten stond. Zo'n moment waarop alleen pure nieuwsgierigheid je redding is :o)

Hij veranderde dat weekend mijn hele leven maar als ik het even beperk tot het rijden was het allerbelangrijkst wat ik van hem leerde de "softness" in mind&body, de beheersing van mijn ademhaling en de kunst van het meebewegen, zowel rond het paard als op het paard.

Die ademhaling, daarvan weet ik nu uit ervaring - met mezelf en met veel studenten - dat die vaak een prachtige sleutel is in de relatie en communicatie met je paard. Niet alleen op de grond maar ook ter vervanging van grotere hulpen in het zadel. Een prachtige kans dus om je rijden te verfijnen!

Ademtaal is puur natuur

Paarden zijn van nature heel gevoelig voor veranderingen in de ademhaling van hun soortgenoten. Daardoor kan je als ruiter of trainer ook heel goed met je paard communiceren door middel van je ademhaling. Als je controle hebt over je ademhaling kan je ademtaal spreken met je paard!

Die ademtaal kan je gebruiken voor het krijgen van meer harmonie en ritme, voor ontspanning of juist voor aanspanning. Zelfs letterlijk als hulp, soms hoorbaar voor je paard, soms alleen voelbaar.

Hoe adem jij?

Let eerst eens op hoe je gewoonlijk ademhaalt. Hoe oppervlakkig of diep haal je adem? Hoe snel of hoe langzaam? Hoe losjes of hoe strak?
Als je inademt beweegt dan alleen je borst of kan je ook dieper ademen, tot aan je middenrif, tot in je buik of vult je je longen zo diep en ontspannen dat ook je rug en "flanken" zich vullen rondom?

Om goed te kunnen communiceren met je ademhaling is het belangrijk om losjes, diep en ritmisch te leren ademhalen.  Dat kan je leren door middel van allerlei oefeningen zoals je wel tegenkomt in bijvoorbeeld yoga, meditatie of martial arts zoals aikido.

Een simpele oefening is ook om je vingers op je borstbeen te leggen, je aandacht naar dat punt te brengen en dan daarnaartoe te ademen. Dan je handen op je middenrif (net onder je ribben), op je onderbuik, je rug of in je zij om te oefenen om daarnaartoe te ademen. Hoe je uitademt is ook belangrijk: adem rustig en diep uit vanaf die plek waar je hand ligt.

Het resultaat van een diepe kalme ademhaling is ontspanning van jezelf en je paard, soepeler meebewegen in je zit, beter voelen wat er in het paard onder je gebeurt, zachtere schouders, armen en handen en dus ook fijner teugelcontact. Je wordt vrijer en meer gebalanceerd in je lichaam en kan je ledematen onafhankelijk van elkaar bewegen.

Leuke tip: Zoek eerst een diepe rustige ritmische ademhaling en glimlach daarbij. Voelt goed he? Vervolgens trek je een ernstig gezicht met een frons op je voorhoofd. Kan je nu nog steeds zo fijn ademhalen? Waarschijnlijk niet! Hoe mooi is het dus om een glimlach op je gezicht te toveren voor jezelf en voor je paard!

Wat kan je allemaal zeggen met je ademhaling?

Ho! De handigste hulp die ik mijn paarden heb geleerd is dat ze afremmen of een overgang naar een lagere gang maken als ik mijn navel intrek en enigszins hoorbaar uitadem: “wwvvvv”. Het voelt alsof je vanuit je buik een ballon leeg laat lopen. Die hulp is niet alleen bij dressuur, maar ook bij grondwerk, springen en buitenrijden super handig en duidelijk voor je paard. Zo heb ik veel minder vaak mijn teugel nodig voor ophoudingen of remmen en het hele rijden voelt dan veel fijner.
In de film "Grondworkexercises for Riding with Lightness" hoor je mij dit ook doen bij het aan de hand lopen en stoppen met Jane.

Go! Voorwaarts, meer energie of meer impuls of een overgang naar een hogere gang. Hoe? Adem in en adem dan uit met duidelijke intentie voorwaarts in de bewegingsrichting. Ik zeg het soms letterlijk, bijvoorbeeld als Jane even twijfelt tijdens een buitenrit: Go!

Relax! Voor het overbrengen van ontspanning terwijl je paard beweegt. Hoe? Door een diepere en langzamer ademhaling. Door vanuit je buik dieper uit te ademen en je spieren te ontspannen en je uitademing iets langer te laten voortduren.

Handige tip: Gaat het vooral erom zelf te ontspannen dan kan je gaan "passen tellen". Tel eens terwijl je rondstapt hoeveel passen jouw uitademing duurt. Is het bijvoorbeeld 3 passen? Probeer daar dan eens 4, 5 of 6 van te maken door rustiger, geleidelijker en dieper uit te ademen. Een vergeet niet: een glimlach op je gezicht of praten tegen je paard helpen ook om beter te ademen.

Game over! Om je paard te vertellen dat de oefening geheel ten einde is adem je hoorbaar diep uit vanuit je buik, rug en flanken. Pfffffffff. Of zucht. Zo weet je paard dat hij niets meer hoeft te doen en klaar is met de oefening. Dat hij mag stoppen en ontspannen.

Ritme en sprong in de galop! Een echte eye opener was voor mij en Matador hoe het aanpassen van je ademhaling aan het ritme van de galop die galop enorm kan verbeteren: meer sprong en meer ontspanning. Nu is het niet voor iedereen te doen om in- en uit te ademen in één galopsprong zoal.s je paard ook doet maar je kan bijvoorbeeld beginnen met twee galopsprongen inademen en twee galopsprongen uitademen. In in - uit uit.

Kortom er is een wereld te winnen in de communicatie met je paard door gebruik van je Ademtaal!

Happy Breathing!

Liesbeth Jorna

 

P.S.
Als je dit artikel of delen daarvan wil delen is dat goed, mits je dit erbij vermeldt: “Bron: “Ademtaal spreken met je paard: puur natuur!” van Liesbeth Jorna op de website van Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”

TIP: In de Jaaropleiding Blokkadevrij Trainen leer je deze oefeningen ook in de praktijk!

 


Blokkadevrij trainen vanuit hart voor je paard (Bit Focus)

De meesten van ons zijn met paarden begonnen vanuit een hart voor paarden. “We zijn gefascineerd door hun schoonheid, kracht en eerlijkheid. We zijn als ruiter verslaafd aan het gevoel dat je de energie, kracht en balans samen met een paard kan delen. In het streven naar een ‘correcte’ manier van rijden of naar steeds betere resultaten in de wedstrijdring lopen we het risico dat waar het ons om begonnen was – hart voor je paard – naar de achtergrond vervaagt.” Dat is niet nodig volgens Liesbeth Jorna. “Plezier en prestatie kunnen prima samengaan.”

Download dit artikel uit Bit Focus december 2020


Geeft jouw paard echt groen licht voor opstijgen - 5 tips voor opstijgen met gemak

Does your horse give you permission for mounting? 5 Tips to make mounting easy

Geeft jouw paard echt groen licht voor opstijgen - 5 tips voor opstijgen met gemak

Mounting is one of the top 10 issues between horse and rider!

Do you recognise yourself in one of these cartoons?

  • Your horse moves away or runs backwards as soon as you try to put your foot in the stirrup
  • You hardly even sit, with one foot still searching for the stirrup, and your horse is already leaving
  • Your horse does not want to stand still at the mounting block ... you move the block ... horse moves away ... you follow with the block ... as soon as you put it in position  ... your horse moves out of position ... repeat ... repeat
  • Your horse does stand still at the mounting block ... but a bit too close ... and pushes you over
  • Your horse needs to be held in place by a helper. Without help you cannot get into the saddle
  • Your horse does not even want to enter the arena, let alone allow you to get on
  • Your horse stands like a statue while you are mounting but explodes as soon as you ask him to move

The message of all these horses is the same: “I don't want you on my back”

At the end of the day all these behaviour have one origin: your horse would rather not let you mount. He gives a clear "red light". The reasons can be diverse: pain, discomfort, fear, lack of trust or understanding, he has bad expectations of the ride or - this is often the case - unconciously taught behaviour! Sometimes this pattern gradually develops when small signals of the horse are being ignored, disregarded and overruled. Often we can only point out a moment in time when it really escalated and both horse and rider lost confidence.

“You never get a second chance for a first impression”

One of the most common causes of mounting issues is the way the horse was started under saddle. The procedure may have been to quick for him to mentally keep up. He may have been being lunged, chased forward, somebody forced him to stand still while another person got into the saddle and the one in the saddle has a great skill of sitting out every move the horse makes. When you look at this procedure from the horse's point of view of course you don't want to have to endure this. You would not understand, feel afraid and your selfconfidence would be broken. Not a very good foundation to build on.

I meet many horses that lost their trust and selfconfidence exactly in this most vulnerable time of their life. They had to do things they did not understand and it made them afraid. Their body may carry a rider but their mind is blown. This first impression, for which he never gets a second chance, influences a young horse for a long time. Sometimes the consequences even show up much later in life, when they reach a point that they really cannot cope with the pressure anymore. But the good news is: You can change how he feels about mounting!

Submission is not enough

For the partnership with your horse and for your own safety it is crucial that your horse can stand calmly and wait for you to get on. Submission is not enough! Way more important is that your horse really welcomes you on his back. That he trusts you and that he knows that you are not going to force him over his mental, emotional or physical thresholds.  You'll want him to give you permission to mount: a green light!

5 TIPS to get a green light for mounting

Take your time to make the mounting procedure something valuable and positive. A good start of the ride. He will benefit from that his whole life! He will keep himself and his riders out of trouble. The tips below will help you create a safe and willing horse.

1. OBSERVE AND FEEL: WHAT DOES YOUR HORSE TELL YOU?

Red, yellow or green light? Here are some signs to look for:

  • Tension: Do his muscles feel soft? Does he relax and lower his neck?
  • Breathing: Does he breath calm and deep?
  • Legs: Can he stand still on a loose rein? If not, where does he want to go?
  • His facial expression: Does he have soft blinking eyes, soft ears, loose jaws and mouth?
  • Use your eyes and intuition: Is his mind with you? Positive or negative? Or is he "frozen" and introverted? Especially the horses that stand like a statue should ring your alarmbells. These are the ones that can explode when he reaches the limit of what he can deal with. Standing still is not always a green light!

2. KEEP IN MIND HOW IT FEELS TO THE HORSE

Imagine that your rider wants to sit on your back. When she bumps her feet against your bones, pinches you or pulls you out of balance, you will not like the experience. Neither will you like it when she is not connecting with you. It really does not take any extra time to pay attention to seemingly little details like that but it makes all the difference to your horse:

  • Tightening the girth: do this one hole at a time and from both sides
  • Balance: check his balance before you mount so it's easy for him to stand still. A practical tip: Grab the front of your saddle and pull and push so your horse has to brace himself a bit and maybe adjust his feet. If he is already standing unbalanced chances are he may have to move his feet while you are mounting.
  • When he walkes away as soon as you are in the saddle: stay relaxed and bend him with one rein until he stops moving his feet, then reward.
  • Pinching his belly or elbows with your toe: if you cannot seem to avoid pinching then pinch the girth instead.
  • Supple and light: jump up high enough so you don't have to pull yourself up a lot. Improve your own suppleness and fitness if necessary.
  • Leg over: make sure to lift your leg high enough so you don't kick his hindquarters.
  • Thank him for allowing you to mount before you ask him to move!

3. BUILD SOME CREDIT

Please accept your horse's reactions as honest feedback. Help him and build some credit. Did he give you a green light for the first time? Then say "thank you" and step down again ... or do not even mount at all!
If mounting really is an issue, then it's a great idea to only focus on mounting for a few days. Spend time on making mounting a positive experience: relax, help him feel good, reward a lot, prepare well, get into the saddle, just walk around a bit and get off again and just chill together for a while at the mounting block. If you immediately set him to work when he only just gave you yellow light to mount, you'll cause him to say NO again the next day. It is better to give him a good reason to give you green lights, by making the whole riding session a good experience.

4. TEACH HIM TO "PARK" FOR MOUNTING ANYWHERE !!

All our horses have learned to turn towards us and position themselves so we can easily mount. This can be at a mounting block, a gate, a tree, the ramp of a trailer. Very convenient for us and for them too.

You can teach your horse to park for mounting too. Either by inviting him to turn towards a target using clickertraining principles, or by using pressure by swinging the string of your horsemanshipstick over to touch his hindquarters on the other side. Make sure to reward the slightest try in the right direction! That may be just a weightshift or one step in the beginning. From there you can step by step build up to just lifting your hand and he parks in hindquarters right under your hand. Touching your hand on his butt is a clear target. If you can easily touch him there he will probably stand in a good position to mount. So I touch and reward, touch and reward to build that pattern. Building this pattern takes a bit of time and patience and maybe persistance but it will give you both a lifetime of easy mounting.

5. THE FINAL CHECK: CAN HE STAND STILL WHILE YOU MOUNT WITH A COMPLETELY LOOSE REIN?

When you can completely drop the reins you can be sure he gives you a real green light. He does not feel the need to move away and is really relaxed. Once you are seated make it a habit to wait for a moment before you ask him to move. Just let him stand relaxed for a while. To stimulate this and to confirm your connection you can give him a treat from the saddle or pet him.

“Your horse giving permission to mount is a natural result of partnership
and of your horse wanting to be with you”
~ Karen Rohlf ~

P.S.
If you want to use this article or parts of the article please remember to mention the source like this: "source: Liesbeth Jorna - Sport & Horsemanship United (www.sporthorsemanshipunited.nl)”

More articles and trainingtips: Go to "Free Stuff" on the website


Rio, de start van een revalidatietraject. Wat doen we precies en waarom?

Totaal ongepland is een nieuweling aan onze familie toegevoegd: Raskanio, kortweg Rio.
Hij kwam per toeval op ons pad, 12 jaar oud, afkomstig uit Letland/Litouwen, nog maar een jaar geleden geruind en met wedstrijdervaring op Intermediair 1 niveau.

 

Het eerste dat opviel: zijn ademhaling is niet okee!

Zijn trainer mij zag spelen met Skoki en vroeg of ik hem zou kunnen helpen met het oplossen van schrikachtigheid en een onzuivere stap bij Rio. Long story short … Ik heb een uurtje met hem gespeeld en merkte dat er van alles niet helemaal in orde was maar dat hij heel graag alles goed wil doen en begrijpen. Zijn enorm vriendelijke karakter sprak ons zo aan dat we hem hebben gekocht! 

Het eerste wat mij opviel toen ik hem zag was dat hij helemaal strak stond. Zijn spieren voelden aan als steen hij haalde heel oppervlakkig adem. Hij was enorm bang om fouten te maken, had een enorm hoog niveau van “learned helplessness” en een groot gebrek aan zelfvertrouwen. Kijkend naar zijn lichaam droeg hij zijn hals als een tuiger, liep met een holle rug en zijn stap was lateraal. Op foto’s was kissing spines aangeetoond.
In deze toestand werd hij getraind om op internationaal niveau te presteren. Het behoeft denk ik niet veel toelichting om te begrijpen dat hij er echt niet best aan toe was!

Waar de toenmalige eigenaar dacht hem als leermeester voor een ambitieuze jonge ruiter te verkopen zag ik een revalidatieproject! Maar … op het moment dat ik dit verhaal schreef was hij inmiddels een maand bij ons en hij ontwikkelde zich geweldig fijn! Hij begon te begrijpen dat hij zelf zijn hersens mag  (en moet …) gebruiken en dat hij nieuwsgierig mag zijn. Baanbrekend! Langzaamaan viel ook het kwartje dat een foutje maken hem geen straf oplevert en kon hij steeds beter nadenken en ontspannen. 

Inmiddels zijn we een paar jaar verder en het gaat geweldig goed met hem! Hieronder kan je volgen wat we met hem hebben gedaan en waarom.

 

Eerst zijn hoofd, dan zijn lichaam

Omdat zijn bewegingen erg strak en stijf waren vroegen veel mensen of ik hem gelijk naar een osteopaat of andere body worker zou brengen. Mijn focus lag echter in de eerste weken vooral op zijn mentale en emotionele ontwikkeling. Als hij beter begrijpt wat er gebeurt en de kans krijgt om na te denken en keuzes te maken, krijgt hij meer zelfvertrouwen, nieuwsgierigheid en zelfstandigheid en raakt hij meer ontspannen. Zolang die geestelijke ontspanning er niet is heeft het weinig zin om van alles te doen aan zijn fysiek want alles wat een behandelaar los maakt zit zomaar weer vast door de stress. 

Een greep uit de dingen die we hebben gedaan om hem te helpen met zijn mentale en emotionele toestand: 

  • stilstaan en wachten … wachten … op tekenen van ontspanning, 
  • moving massage, zodat hij ook in beweging en bij aanraking durft te ontspannen en zich meer bewust wordt van zijn lichaam
  • de “7 games” van Parelli om een fijne basiscommunicatie op te bouwen. 
  • verplaatsen van voorhand of achterhand als isolaties zowel in stilstand als in stap en draf,
  • zonder hulpteugels balans en losgelatenheid vinden aan de longe en daarbij elke poging in de goede richting aanmoedigen.
  • leren ontspannen bij aanraking met zwepen, touwen en jassen, 
  • zelfstandig over plastic lopen, op verhogingen staan (zie foto) en door smalle doorgangen gaan waarbij hij in rust leert om zelfstandig en kalm zijn eigen hersens te gebruiken.
  • laten zakken van zijn hoofd en hals, 
  • inparkeren om op te stijgen aan twee kanten 
  • zelfstandig de trailer inlopen zonder dat ik meeloop.
  • cavalettiwerk aan de longe voor souplesse, buiging van gewrichten en rompstabiliteit (zie foto’s en later ook de video met meer gevorderd cavalettiwerk onder het zadel)
  • en gewoon lekker met de andere paarden mee op buitenrit. Feitelijk was dat de eerste keer dat ik erop zat: hup met Jane samen in de trailer, naar het bos, door het water, lekker fris en vrolijk vooruit!

Het is ongelooflijk hoe snel hij veranderde in zijn hoofd en mooi om te zien hoe dat al veel aan zijn lichaam verandert! Dit was een goed begin!

 

Een beetje meer paard worden

Daarnaast hebben we veel dingen veranderd die voor hem jarenlang “normaal” waren: geen bandages meer maar blote benen, ijzers eraf, stang en trens vervangen door een simpele bustrens, in de groep leven in plaats van isolatie en veel minder staluren. Hij is vrijwel zijn hele leven hengst geweest en moet nu eigenlijk opnieuw leren hoe het kuddeleven werkt. De merries vinden hem wel leuk maar Matador is baas en die vindt niet zomaar alles goed! De kudde – nu 6 paarden bij elkaar – begint hem nu langzaamaan te accepteren en we zien hem steeds vaker in de groep in plaats van op een afstandje. De enige momenten dat hij echt uit de groep moet is als één van de merries hengstig wordt. Hij springt er dan op en dat brengt veel te veel onrust en risico met zich mee.

 

Uit balans en veel te afhankelijk geworden van de ruiter

Maar dan is er ook het verhaal van zijn bewegingen. Daar moest echt veel aan veranderen. Op de foto bovenaan kan je duidelijk zien hoe arm de bespiering van de rug en achterhand is ontwikkeld en hoe de fascia in de achterhand verstrakt zijn. Hij is jarenlang gereden op een manier die zijn lichaam en geest niet goed heeft gedaan. “Self carriage” is de allerbelangrijkste factor om fysieke problemen bij rijpaarden te voorkomen: een eigen houding en een eigen balans. Van beiden was totaal geen sprake. Hij bleek erg scheef! Als hij even vertikale balans vond (het gewicht goed verdeeld over beide zijden en met ongeveer gelijke diagonalen) en de bovenlijn eindelijk een beetje durfde te ontspannen, dan viel hij zo naar voren dat hij moest versnellen om zijn lichaam overeind te houden. Ik merkte daarbij gelijk ook dat “er geen goede rem” op zat! In galop was het nog erger: hij was duidelijk gewend om door de ruiter “in de benen” gehouden te worden en kon in het geheel niet zijn eigen balans vinden of bewaren met een losse teugel. Hij probeerde zichzelf in balans te houden door hard te gaan en wist zich geen raad met bochten! Best spannend als je erop zat!

Een greep uit de dingen die we met succes hebben gedaan: 

  • aaien en zwaaien met de zweep, zodat hij er niet meer bang voor is en ik de zweep kan gebruiken om iets uit te leggen zonder stress
  • langzaam en in balans stappen zodat hij zijn passen af kan maken. Zijn stap is – zelfs in de wei – kort en telgang-achtig en ik weet inmiddels via vorige eigenaren dat dit echt in zijn genen verankerd zit. Zijn moeder en een volle broer bewegen precies hetzelfde in stap.
  • uitleggen van hulpen voor plaatsing van voor- en achterhand (zie foto’s onderaan), “drunken sailor exercise” (gewicht en richting afwisselend van linkerschouder naar rechterschouder en terug) “fishtailen” (achterhand van links naar rechts en terug terwijl de voorhand rechtuit gaat) in stap en draf. Als deze dingen licht en makkelijk gaan is het namelijk veel gemakkelijker om te communiceren bij de …
  • Na een paar weken voor het eerst een zo goed als symmetrische zweetprint onder het zadel!

    … “basic alignment exercise” voor het vinden van symmetrie en vertikale balans. Ik heb hier heel veel aandacht aan besteed en dat zal ook altijd zo blijven. Zonder die vertikale balans (of rechtrichten) is losgelatenheid en later verzameling zonder spanning totaal onmogelijk. Die symmetrische zweetprint op de foto hiernaast is niet vanzelfsprekend!

  • uitleggen van de “ho-hulpen” en achterwaarts op ademtaal en zithulpen (dus met zo min mogelijk teugelgebruik), vooral omdat hij moeite heeft om zichzelf in balans te houden en daardoor steeds harder gaat lopen. Een met behulp daarvan …
  • veel overgangen van stap/draf naar halt, waarbij mijn belangrijkste focus is dat hij fijn los en op lengte blijft in rug en hals.
  • “corners game” om in balans door hoeken en wendingen te gaan, 
  • halsstrekken zonder verandering van tempo en balans (al blijft hij hierbij nog wel teveel achter de loodlijn …)
  • slangenlijnen met veel buigingswisselingen voor souplesse en losgelatenheid
  • galopperen aan een losse teugel, ook in kleinere voltes

Allemaal oefeningen die erop gericht zijn dat hij lichte hulpen goed begrijpt en dat hij ontdekt dat hij zichzelf overeind kan houden. Zodat hij kan en mag ontspannen en zijn bewegingsvrijheid kan hervinden! Natuurlijk doen we niet al deze dingen tegelijk. Per keer kiezen we hier een aantal uit, zodat hij gelegenheid heeft om het ook allemaal te onthouden en verwerken.

 

De winst en de reis

De grootste winst? Een blij en gezien de historie optimaal gezond en los paard. Dat hij heeft geleerd om rustig na te denken en dat nieuwsgierig zijn gewaardeerd wordt. Dat zijn ademhaling weer normaal is. Dat hij kalm kan halsstrekken in draf zonder naar voren te vallen en daarbij heel ontspannen en tevreden briest! Dat hij lichte hulpen beter begrijpt en daardoor veel beter op eigen benen loopt. Dat hij zijn plezier in springen weer terug gevonden heeft. Dat hij nu ook regelmatig zonder hoofdstel wordt gereden en ook wissels en zijgangen kan lopen zonder teugels!

Een paar punten blijven altijd aandacht vragen. Zjn vertikale balans en losgelatenheid moeten we blijven ontwikkelen. Als je daar een poosje geen aandacht aan besteed wordt hij snel weer schever en stijver. Maar nu is zijn rug veel losser geworden, zijn achterbenen buigzamer, zijn passen langer en zijn stap zuiverder. En vooral: hij heeft er echt weer plezier in! Hij voelt zich zichtbaar en voelbaar beter!

 

raskanio band
Dit was een hele opgave. Hij had echt geen idee van wat zijn voeten moesten doen. Ook eraf duurde even :o)

 

Raskanio changing balance
Hij heeft de neiging om zijn rechtervoorbeen meer te belasten. Oefenen dus om zijn voorhand naar links te verplaatsen. En als die “communicatie op afstand” werkt kunnen we die balansverandering subtieler gaan inzetten om zijn vertikale balans te vinden.

 

Raskanio HQ yield
Ook de communicatie over de achterhandpositie bouwen we op. Door een combinatie van positionering van voorhand en achterhand kunnen we hem helpen om een betere balans te vinden waarbij hij ook de bovenlijn zal kunnen ontspannen.

 

Raskanio stapbalken
Cavalettiwerk voor bewustwording, coördinatie, souplesse en rompstabiliteit

Raskanio drafbalken

 

 

 

 

 

 

 

 

Meer inzicht en kennis zodat je zelf keuzes kan maken in de training?

Leren hoe je dit in de praktijk brengt? Doe dan mee aan de Jaaropleidingen Blokkadevrij Trainen


4 Tips om je paard elke dag de beste versie van jezelf te geven

Mandy Jorna met Bresila Jane
Mandy Jorna met Bresila Jane foto: Samantha van der Hoorn

 

Ben jij de beste versie van jezelf als je naar je paard gaat?

Zit je werk nog in je hoofd? Word je achtervolgd door je to-do lijst? Leggen andere gebeurtenissen of andere mensen beslag op je tijd of je gedachten? Heb je hinder van een mening van anderen (of van je “andere ik”)? Kom je moeilijk uit je stoel en in beweging? Heb je 1000 excuses om vandaag over te slaan?

Er zijn 4 dingen die je NU kunt doen om helemaal in de stemming te komen en een geweldige dag te hebben met je paard.

1. Verander je fysiek, boost je energie!
Dit is het allereerste ding dat je moet doen: je lichaam in beweging zetten en een hoge dosis energie vrij maken!
Spring op uit je stoel, schud jezelf wakker! Geef je energie een positieve boost. Klap, doe een een paar "jumping Jacks", trek een paar sprintjes, ren een paar keer heel hard op de plaats, boks tegen een denkbeeldige boxbal, turn up the music en dans, doe eens gek!
Ik beloof je, ook al doe je dit maar 30 seconden, het voelt gelijk heel anders.

 

2. Focus op wat je wél wil
Onze hersenen zijn gemaakt om ons te beschermen. Bijna automatisch gaan onze gedachten naar alles wat je niet wil, waar je bang voor bent, waar je niet verder komt, waar je slechte verwachtingen van hebt. Maar: niets is zo sterk als een negatieve verwachting. Gelukkig kun je dit ook omdraaien: niets is zo sterk als een positieve verwachting!
Verwacht dus wat je wél wil, dat je wél durft, dat je paard en jij wél meer kunnen. Verander je verwachting, verander je focus! Wees nieuwsgierig: wat kunnen jij en je paard nog meer? Er is altijd meer mogelijk dan je denkt. Vanuit een positieve verwachting ga je vanzelf zoeken naar mogelijkheden om die verwachting waarheid te maken.

 

3. Gebruik de goede woorden
Als je in gedachten focust op wat je wél wil en de woorden die je gebruikt een positieve verwachting uitstralen is de kans van succes met je paard een heel stuk groter.
Wellicht heb je deze beroemde quote wel eens gezien. Er schuilt grote waarde in!

"Watch your thoughts for they become your words.
Watch your words for they become your actions.
Watch your actions for they become your habits.
Watch your habits for they become your character.
Watch your character for that becomes your destiny.
What we think we become."

 

4. Verplaats je in je paard: wat denkt en wenst hij?
Je paard is geen bromfiets. Als je iets wil bereiken moet je het samen doen. Hij moet het ook willen. Het is geen kunst om te maken dat hij het doet. Het is dé kunst om te maken dat hij het wíl doen! Verplaats je daarom in je paard. Denk als je paard. Stel jezelf de vraag: "Als ik hem was, hoe zou dit voelen? Als ik hem was, zou ik het dan begrijpen? Als ik hem was, wat zou ik wensen dat mijn ruiter meer deed (of minder!)? Als ik hem was, zou ik dan WILLEN?"
Neem even die tijd en de kans is groot dat je antwoorden krijgt die je helpen om meer succesvol te zijn samen.
Bovendien: wat is er nou een mooier vooruitzicht dan straks thuiskomen met het gevoel dat je paard ook heeft genoten van wat jullie vandaag samen hebben gedaan?

Dus: STEP UP! Bedenk wat je wil. Gebruik de goede woorden. Denk als je paard.

Geniet samen. Happy Trails!
L*

NB.
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe artikelen, activiteiten en opleidingen van Sport & Horsemanship United? Meld je dan hier aan voor de gratis Tips & Updates.


Een blij en blokkadevrij paard - word goed in simpel rijden

Een blij en blokkadevrij paard? Word goed in simpel rijden!

  • Verpruts niet wat moeder natuur cadeau geeft!
  • 2 fouten die bijna iedereen maakt
  • Blokkadevrij rijden houdt je paard gezond
  • 4 sleutels om daar goed in te worden
  • Een succesverhaal: transformatie in 5 minuten

Download dit artikel