About motivation: how much credit do you have on the Relationship Account with your horse?
Lees je dit liever in het Nederlands? Kijk dan HIER
There's nothing wrong about a bit of ambition ... as long as your horse WANTS to join your game
I would love to do all kinds of fun stuff with my horses. I would love to ride them. I would like them to develop healthy biomechanics. I would like to ride dressage, to jump, to play at liberty, to go on the trails and more. Above all I want to have a great time together with my horses.
How my horses feel about it matters!
How my horses feel about me also matters to me ... a lot! With everything we do I like to keep in mind that they did not ask for all of this. They have no idea whatsoever about my wishes and ambitions. They do not have a choice. They do not value prizes in competition, share my ambitions or understand the imaginary importance of 'keeping up appearances'. They owe me nothing!
How much credit does my horse give me?
Both me and my horses do not like to be forced into something. Still I am sometimes a bit intense or persistent when trying to teach them something new, to improve their physical fitness or to change their biomechanical patterns. It would make me sad though, if my horse would not want to be with me anymore after such an occasion. I always strive to have enough credit on our relationship account to allow some room for asking the extra effort, either mental or physical.
I never want to get below zero, in the red zone. So I need to make deposits into the relationship account on a regular basis. In other words: we do things that my horses really like. So often and so much that he clearly stays interested in being with me and in the things we do together, even when I ask a bit more effort sometimes.
If it was about money ... how much can you afford?
Do you consider the state of your bank account before you buy something?
If you saved a bit you have something extra to spend. On the other hand: How does if feel if your account is negative and you have nothing left to spend? Does it cause stress or frustration? Does it keep you from your sleep when you are in debt?
I think we all agree that it's smart to economise before your account hits zero, and that it feels good to save something extra to play around with.
Your horse will tell you about the balance of your Relationship Account
Signs of plenty credit (green)
Your horse is curious and happy to apply effort. He shows a lot of try, is mentally engaged, offers initiative and sometimes offers even before you ask. He follows you freely and comes to meet you in the pasture.
Signs of increasing credit (light green)
Your horse is attentive, relaxed, responsive, greets you with a soft voice and does not walk away when you approach him in the pasture.
Signs of decreasing credit (light red)
Your horse shows lack of effort and interest, is slow in his responses or shows signs of tension or anxiety. He does not (try to) understand, is not relaxed or interested enough to think or reacts instinctive on your aids (with flight, fight or freeze). You have to work hard to get him to do what you want.
Signs of being indepted to your horse (red)
Repeated refusal, anger or fear. He gives up, is afraid to make mistakes or is in a state of learned helplessness. He turns away from you when you approach him and wants to avoid being saddled or groomed. Even when this behaviour is caused by somebody else, it can be you who has inherited the depts!
Making deposits into the Relationship Account on a regular basis
Everybody with horses will be confronted with all of the signals above in some way at some moment. Good and bad, small or substantial, occasional or structural. Sometimes it is a moment in time but if a certain behaviour shows up more often it becomes a tendency or even structural pattern. So we need to be aware in the Here and Now, because the balance of your Relationship Account is dynamic. It changes all the time when you are together with your horse. In the long run we want to develop lots of credit and stay in the green zone as far a possible. Every session with your horse should ideally add to the balance. On that day and for the longer term, increasing the bond with your horse over time.
What can you do?
-
- Know your horse! Know what makes him happy. Grazing, treats, voice rewards, scratches, resting, running, playing, touching, chewing on something, standing on something or simply doing nothing together. Not every horse likes the same things and it can change with the situation. Lots of horses do not really like to be petted on their face. Stressed horses usually do not value treats a lot and centainly cannot keep their feet still to rest. Slow horses on the other end probably love to stand still and rest, while playful horses like to jump and play!
-
- Find a fair balance between your own ambitions and what is really important to you horse. If you want to make fast progress in educating or training your horse and you ask your horse to intensify his effort you can expect loosing credits with him. If you do not compensate this by doing something for the horse you can expect your progress to slow down or even get stuck. So every day do something for your horse too. You never want to get in the red zone!
-
This is personal. Horses know who is who. This is about the personal relationship account between you and your horse. His relationship with you is not the same as with your co-rider, groom, sister or anybody else. Just like the relationships between people. For one person you'll do just about anything to please or help, while for the other you would not feel inclined to put in any effort. If you lose credits with your horse you cannot ask somebody else to compensate for this. If you want a lot of effort from your horse, you have to restore the balance on the relationship account!
-
- Use variations in training wisely! The cliché that variation in training keeps your horse motivated is only true when this variation is really valued by the horse itself! By example: on one day a concentrated dressage training and on the next day you make a walk with a lot of grazing moments. A variation like: one day dressage and the next day 1 hour of senseless and lonely circles in the walker, does nothing for your horse and thus nothing for your relationship. In other words: find things you can do together that he really likes.
- Play with the relationship account on different time scales. You don't want to take, take, take for a long time until you are deep in the red zone and only then start thinking about how to repair your horse's trust and motivation. The more often you find yourself indepted to your horse the harder it will become to restore the relationship. So think about it on a smaller time scale. You can take on one day and give on the other. Or you can mix and match giving and taking within one trainingsession by altnernating between hard work and easy exercises or fun play moments. It is even better when you can balance give and take continuously by using lots of rewards at any moment your horse puts in a bit of effort. Big rewards like cookies or rest and micro rewards like a quick scratch or a happy voice. I can promise you that's a habit that will make you both feel happy!
Do you want to learn more about how to put this into practice?
Or find out about the possibilities of online study or personal support:
- The Dressage Naturally Virtual Arena
- 1 on 1 Videocoaching
- Online cursus "The 9 Habits of Excellent Horsemanship"
Over motivatie gesproken: Hoeveel krediet heb jij op de Relatierekening met je paard?
Do you want to read the English version? Click here!
Met ambitie is niets mis … zolang je paard graag mee wil doen.
Ik wil graag van alles kunnen met mijn paarden. Ik wil graag rijden. Ik wil graag dat ze zo gezond mogelijk bewegen. Ik wil graag dressuur, springen, buitenrijden en nog meer. Boven alles wil ik echter vooral met veel plezier sámen zijn met mijn paarden.
Wat mijn paarden er van vinden doet ertoe!
Wat mijn paarden van mij vinden doet er ook toe! Bij alles wat ik met mijn paarden doe houd ik altijd in gedachten dat zij nergens om gevraagd hebben. Zij hebben geen idee van mijn wensen en ambities. Zij hebben geen keuze. Ze hechten geen waarde aan ambitie en imago. Zij zijn mij niets verschuldigd!
Hoeveel krediet geeft mijn paard mij?
Ik vind dwang niet leuk en mijn paarden ook niet. En toch vraag ik wel eens even door om een stap verder te komen. Om ze iets te leren, om hun conditie te versterken of in mijn streven de beweging van mijn paarden te verbeteren. Het zou echter niet best zijn als ze me daarna gelijk niet meer aardig vinden. Er moet voldoende “speelruimte” zijn.
De relatie moet zó goed zijn dat ik ook eens wat extra’s kan vragen. Meer inspanning, meer nadenken, meer moeite. Er moet zoveel tegoed staan op de relatierekening met mijn paard dat we nooit in het rood staan. Daarvoor spaar ik dus met regelmaat. Met andere woorden: we doen vaak genoeg dingen die mijn paard echt leuk of fijn vindt. Zo veel dat hij duidelijk geïnteresseerd en gemotiveerd blijft in het samenzijn met mij, zelfs als ik hem eens aan het werk zet!
Hoe werkt het met je eigen geldrekening?
Als je gespaard hebt heb je ook wat extra’s te besteden.
Denk je erover na voordat je iets uitgeeft?
Wanneer moet je zuinig zijn?
Voelt het goed als je rood staat en niets meer te besteden hebt? Lig je er wakker van als je schulden maakt en op krediet leeft?
Hoe dicht loop je langs het randje van je faillissement, waarbij je zoveel schulden hebt dat het leven vastloopt?
Je paard vertelt je hoe de stand van jullie relatierekening is
Tekenen van dik in de plus staan
Je paard is nieuwsgierig en enthousiast, let goed op jou, biedt dingen aan, toont initiatief, denkt mee en is je soms vóór, loopt los met je mee en komt naar je toe in de wei
Tekenen van groeiend krediet
Je paard is welwillend, relaxed, responsief, maakt begroetende geluidjes als hij je ziet en loopt niet weg als je hem uit de wei komt halen.
Tekenen van afnemend saldo
Je paard vertoont geen grote inzet, is traag of geeft signalen van spanning, hij kan of begrijpt iets (nog) niet, hij kan niet nadenken en reageert instinctief, bij elke hulp versnellen of je moet veel moeite doen om iets van hem gedaan te krijgen.
Tekenen van rood staan
Staken, vaak iets weigeren, boos of heel angstig reageren, hij geeft op of is bang om fouten te maken, learned helplessness, hij loopt weg bij uit de wei halen of hij wil weglopen als je met het zadel komt.
Voortdurend blijven sparen
Iedereen krijgt wel eens te maken met al deze signalen, goed en slecht. Het zijn namelijk momentopnames, maar als een gedraging vaker voorkomt heb je te maken met een tendens. Bekijk dus altijd wat er gebeurt in het Hier en Nu, want het saldo van je relatierekening is elk moment van jullie samenzijn in beweging, maar kijk vooral ook naar de algemene tendens over wat langere tijd. Als het goed is, is je krediet dan zo ongeveer hetzelfde gebleven of - beter nog - toegenomen. Ik wil graag dat elke sessie met mijn paarden een positieve bijdrage aan de relatierekening oplevert. Voor de dag zelf én voor de lange termijn, zodat de band met mijn paarden steeds sterker wordt.
Wat kan je doen om te zorgen dat je paard blij, nieuwsgierig en gemotiveerd blijft?
- Ken je paard! Weet waar hij blij van wordt want daarmee kun je krediet kweken. Bijvoorbeeld grazen, een voerbeloning, stembeloningen of aaien/krabbelen op een bepaalde plek, rusten of juist rennen, een bekende makkelijke oefening doen, even kijken of ruiken, spelen of samen niets doen (lees ook eens de blog "10 Manieren om Dankjewel te zeggen”). Bedenk hierbij dat niet elk paard dezelfde dingen leuk of fijn vindt en dat het ook per moment kan veranderen afhankelijk van zijn stemming. Lang niet alle paarden vinden aaien op het hoofd fijn bijvoorbeeld. Een gestresst paard zal doorgaans weinig waarde hechten aan een voerbeloning en kan door de adrenaline slecht stilstaan en rusten. Flegmatieke paarden vinden meestal stilstaan fijn terwijl nieuwsgierige en actieve paarden spelen juist leuk vinden.
- Maak een afweging tussen je eigen ambitie of wens versus het belang van je paard. Als je in korte tijd een flinke stap vooruit wil in de opleiding of training van je paard en daarbij eens wat meer van je paard vraagt kan je verwachten dat je daarna wat goed te maken hebt. Dat is niet erg zolang je de stand van de relatierekening maar goed in de gaten houdt en doet wat nodig is om de balans weer te herstellen. Je wil de dag nooit onder nul eindigen!
- Het gaat om de persoonlijke band tussen jou en je paard. Je paard maakt onderscheid tussen verschillende mensen. Zijn band met jou is niet hetzelfde als zijn band met je bijrijdster, vriend, moeder, hond of ander paard. Net zo als onze relatie met verschillende mensen verschillend is. Voor de één sloven we ons meer uit dan voor de ander, niet waar? Als jij je krediet verspeelt kan een ander dat ook niet voor je goedmaken, zeker niet op langere termijn. Dus als jij veel wil van je paard, moet jij ook veel terug geven!
- De factor tijd maakt ook uit. Je kan geven op de ene dag en nemen op de andere door afwisseling in je training. Bijvoorbeeld de ene dag een serieuze dressuursessie en de volgende dag een wandelingetje aan de hand met veel graasmomenten. Sommige mensen zeggen dat afwisseling in de training altijd goed is, maar denk even na over welke afwisseling daadwerkelijk in de ogen van je paard waardevol is. Het gaat om dingen die je samen doet en die hij leuk vindt, dus die rondjes in de stapmolen leveren niets op voor je relatierekening. Je kan ook geven en nemen in één trainingssessie door een goede afwisseling tussen moeilijke en makkelijke oefeningen en tussen inspanning en rust- of speelmomenten. Je kan zelfs voortdurend spelen met geven en nemen door veel en vaak te belonen voor momenten waarop hij goede dingen doet. Ik doe het allemaal!
Meer informatie of leren hoe je dit in de praktijk brengt?
Of ga gelijk naar de praktijk, waar je dit allemaal kan leren, bijvoorbeeld:
- Jaaropleiding “Progressief Trainingsjaar”
- 5 Day Intensive trainingsweken
- Online cursus "The 9 Habits of Excellent Horsemanship" (english)
Teugelloos Rijden: voor de kick en voor een boost van je rijvaardigheid
“Ride naturally – heart to heart, mind to mind, body to body”
Durf jij je teugels los te laten in stap, draf en galop? Kan je remmen en sturen zonder teugels of neckrope? Kan je via je intentie, zit en benen zo goed met je paard communiceren dat je met een heel stil en licht teugelcontact kunt rijden?
Hier word je echt een betere ruiter van!
Het rijden zonder teugels heeft voor mij veel meer opgeleverd dan ik ooit voor mogelijk had gehouden! Niet alleen het plezier en de kick maar vooral de veel subtielere communicatie door middel van hulpen die moeder natuur ons gegeven heeft. Daarnaast ook veel meer harmonie, balans en gedragenheid, veel meer ‘schwung’, veel meer tempocontrole en bovendien veel lichter in de hand als je wél met teugels rijdt.
Mijn mooiste galopwissels in pirouettes met Ivo waren zonder hoofdstel! Om maar niet te spreken van de kick die het geeft om zonder hoofdstel te springen :o). Ik vind het teugelloos rijden nu zo belangrijk dat ik het met al mijn paarden doe!
Hoe minder je je handen nodig hebt, hoe beter!
We nemen even een kijkje in het paard. De tong is verbonden aan het tongbeen. Het tongbeen en de kaken van je paard zijn door spierketens verbonden aan schouderblad, bovenarm en borstbeen. Elke belemmering van tong en kaken van je paard heeft via deze spierverbindingen direct invloed op de bewegingsvrijheid van de voorbenen. En daar houdt het niet op omdat via spier- en bindweefselketens de voorhand met de romp en achterhand is verbonden.
Zonder teugels rijden verbetert zo ongeveer alles!
Wij mensen (jaaaaa, ik ook!) hebben nu eenmaal een sterke behoefte aan een gevoel van controle. Zodra we iets in handen hebben – of dat teugels zijn of een neckrope maakt niet uit - gaan onze handen en armen al snel van alles doen: controle uitoefenen en ‘hulpen’ geven. Dit is ook de reden waarom ik bij teugelloos rijden doorgaans ook geen neckrope gebruik.
Op het moment dat we iets in handen hebben vergeten we vaak alle andere manieren waarop we met het paard kunnen communiceren: de mind to mind, heart to heart, body to body connectie. Hoe meer je kan communiceren door middel van lichaamstaal hoe minder je de teugels of neckrope nodig hebt, hoe stiller en intiemer de verbinding en hoe groter de harmonie.
Teugelloos rijden voor de kick, voor vrijheid en verbinding
Toen ik eenmaal het communiceren zonder teugels voor elkaar had gaf dat zo’n gevoel van balans, vrijheid en verbinding, dat ik het niet meer kon laten! Het is zo’n fijn gevoel als je paard je zo goed begrijpt en als je zo samen met je paard kan bewegen! En het is zo leuk om jezelf en je paard dan uit te dagen met allerlei oefeningen, obstakeltraining, sprongetjes en nog veel meer!
Maar hoe communiceer je dan wel?
Om je lichaamstaal zo gericht te kunnen gebruiken is wel wat oefening vereist. Oefeningen waarmee je je lichaamsbewustzijn, coördinatie en precisie ontwikkelt. Teugelloos rijden boost je rijvaardigheid! Daarbij moet je denken aan heel bewust gebruik van …
- Energie
- Focus en intentie
- Ademhaling
- Balans
- Houding en zit
- Benen
- Eventueel twee korte sticks of stijve zweepjes
Als je wil dat je paard er iets van begrijpt is niet alleen het geven van de duidelijke hulpen belangrijk. Ook het stil zijn – “actief neutraal” – is een kunst. Als er teveel “ruis op de lijn” is dat zal je paard namelijk de subtielere hulpen niet meer opmerken. Systematische oefening met je paard zorgt ervoor dat hij leert wat elke afzonderlijke hulp precies betekent.
Eén van de mooiste ervaringen is waneer je opmerkt dat je paard echt 100% op je gaat letten. Ik denk dan wel eens “NOW we’re talking!”.
Een veilige start
De basis voor de communicatie wordt gelegd in grondwerk. Als paard en ruiter namelijk de belangrijkste basisbewegingen al beheersen is het daarna vanuit het zadel veel gemakkelijker.
Natuurlijk is het vervolgens niet slim om je teugels er zomaar ineens af te doen en dan een schietgebedje te doen in de hoop dat alles goed komt. Het beste hang je de teugel bijvoorbeeld in een karabijnhaakje aan je zadel. Dan kan je de teugel echt loslaten en pak je hem alleen op als het echt (écht!) niet anders lukt.
Als je aanvoelt dat het vertrouwen en de communicatie tussen jou en je paard helder genoeg is - door een systematische opbouw van oefeningen - dán is het tijd om de teugels of het hele hoofdstel echt eraf te doen. Je zal merken dat dat toch even gek aanvoelt of een beetje spanning in je teweeg brengt maar als het éénmaal gaat, dan geeft dat zo’n gevoel van vrijheid en samenzijn tegelijk!
Behalve de kick nog veel meer winst. Enkele voorbeelden.
(Ik hanteer een systematische opbouw voor teugelloos rijden zodat we succes op succes kans stapelen. Dit is dus geen ‘handleiding’.)
De handigste hulp die ik mijn paarden heb geleerd is dat ze afremmen of een overgang naar een lagere gang maken als ik mijn navel intrek en enigszins hoorbaar uitadem: “wwvvvv”. Dat is niet alleen bij dressuur, maar ook bij springen en buitenrijden super handig.
Natuurlijk is het ook erg nuttig om te leren sturen zonder gebruik van je teugels zodat je rechte lijnen, hoeken en wendingen kunt rijden op je intentie, zit en beenhulpen.
Wil je je paard goed in balans brengen, zodat hij “rechtgericht” of in “vertikale balans” loopt, dan is een precieze communicatie met je zit en/of benen over de positie van de schouders enorm waardevol.
Meer informatie of leren hoe je dit in de praktijk brengt?
Ook tijdens de 5 Day Intensives of een apart georganiseerde clinic kan je Teugelloos Rijden leren.
Bekijk ook eens de video “Meer met minder, naar spoorloos, bitloos en onbeteugeld’.
Jasmijn en Cass: een gedaanteverandering in 1 jaar!
Door Jasmijn Veldhuizen, oktober 2019
Kasteel van een paard
In juni 2018 kocht ik mijn enorm grote vriend Cassandro Z, oftewel Cass van 7. De handelaar had gejokt en had gezegd dat 1.70 groot was, hij bleek echter zeker 10cm groter te zijn toen ik kwam kijken. Ik ben toch maar een rondje op hem gaan rijden, want ik was er toch, maar ik wilde helemaal niet zo’n groot paard!
Toen ik bovenop hem klom (bij gebrek aan fatsoenlijk krukje) kwam er een overweldigend gevoel van thuiskomen over mij heen. Ik was meteen verkocht! Zo kom ik dus aan mijn enorm grote, magere, slungelige, ongelukkige, in zichzelf gekeerde paard. Dat dit paard opgelapt moest worden was duidelijk, maar wat ons te wachten stond had ik nooit verwacht!
Learned helplessness
Ik ben begonnen met hem flink bij te voeren. Veel ruw voer en goed krachtvoer en luzerne. Daarnaast heb ik de eerste maanden vrij weinig van hem gevraagd. Ik wilde dat hij gewoon kon zijn zonder druk of prestatie. Alleen plezier maken! Cass was enorm in zichzelf gekeerd. Hij had enorm last van zijn learned helplessness en onderging alles zonder te reageren.
Het heeft maanden geduurd voor hij kon laten zien wat hij wel en niet leuk vond.
The Awakening
Toen hij ongeveer drie maanden bij mij was zijn we samen op ponykamp (5 day intensive) geweest bij Liesbeth Jorna. Het was mijn penny-meisjesdroom om ooit met mijn eigen pony op ponykamp te gaan. Dat de betreffende pony 1.80 m is maakte mij niets uit.
In die 5 days hebben we Cass helemaal zien opbloeien. Liesbeth heeft mij enorm geholpen om hem uit zijn schulp te krijgen. Ik noem die week, de week dat Cass wakker werd ofwel ‘The Awakening'.
De (simpele) oefeningen die we die week van Liesbeth hebben geleerd vormen nog steeds de basis van ons trainen samen. Cass is er die week achter gekomen dat oefeningen ook leuk kunnen zijn, zoals op een verhoging staan. Hij was helemaal gelukkig daarboven en heeft er wel een half uur gestaan.
Een ongeluk zit in een klein hekje
Vanaf die week is Cass alleen maar meer gaan opbloeien. Er kwam een enorme persoonlijkheid tevoorschijn! Helaas kreeg hij kort na de 5 Day Intensive een ongelukje thuis. Hij sprong in een hek en moest los gezaagd worden. Mijn holistisch dierenarts kon gelukkig geen ernstige verwondingen vinden, maar vond wel een vernauwing in zijn ruggengraat ter hoogte van zijn lendenen. Iets wat we eigenlijk al hadden gezien aan de hand van hoe hij zijn achterhand (niet) gebruikte. Ze heeft dit behandeld en sindsdien is het stukken beter, al zal er altijd een kleine vertraging blijven in zijn achterhand.
Omdat Cass een tijd alleen moest staan om te herstellen van zijn hekavontuur kon hij zijn energie niet kwijt in de grote wei. Zijn enorme persoonlijkheid, die eindelijk tevoorschijn was gekomen, bleek nu een beetje veel van het goede te zijn. Hij werd in de omgang erg vervelend, dwingend en dominant. Dan is 1.80 m wel heel groot! In die tijd heb ik veel oefeningen met hem gedaan om hem ‘op te voeden’ we deden weer veel de oefeningen die we van Liesbeth hadden geleerd. Ook had Liesbeth goede tips en tricks om zijn gedrag in goede banen te lijden. Gelukkig kon Cass na een paar weken weer de kudde in waar hij zijn energie weer goed kwijt kon. Hierdoor en door mijn opvoeding werd hij een zeer leuk, speels, grappig en vriendelijk paard, die graag voor je werkt!
Vriendschap
Er groeide een echte vriendschap tussen Cass en mij. Het heeft ongeveer 7/8 maanden geduurd voor ik het idee had dat hij mij leuk vond. De eerste keer dat hij opkeek toen ik zijn naam riep of de eerste keer dat hij naar me toe kwam in wei waren echt overwinningen!
Ook in de wei begon hij zijn plaats te vinden tussen alle (17) ruinen. Hij blijkt een echte clown te zijn en doet niks anders als spelen en klieren. Hij lijkt wel aan zijn tweede jeugd te zijn begonnen. Gelukkig zijn er in de kudde genoeg andere paarden om mee te spelen, maar ook om hem manieren bij te brengen. Hij wil nog wel eens de oudjes pesten en dan komen de bazen keurig ingrijpen.
Dressuur met plezier
Na maanden aan een lange teugel rond te hebben gewandeld om het plezier in het rijden te vinden zijn we een paar maanden terug serieuzer gaan trainen. Cass was goed op gewicht en ook in zijn koppie zat het allemaal weer goed, dus werd het tijd om aan zijn grote, scheve lichaam te gaan werken. Daarnaast had ik een redelijk goed idee van hoe Cass leert en wat hij fijn vindt.
Springen kan hij goed en vindt hij geweldig, via zijn fokker ben ik erachter gekomen dat hij met 6 jaar al 1.30 sprong (goh, hoe zal zijn rug kapot zijn gegaan??), zijn volle zus staat bij een olympische springruiter op stal. Daarnaast hebben we het geluk dat we een zeer goede springinstructeur in de buurt hebben, dus met springen zat het al snel wel goed.
Van dressuur hebben we allebei echter niet zo veel kaas gegeten. Tijdens het rijden wil ik dat Cass er ook plezier in heeft en wil ik natuurlijk zo min mogelijk hulpmiddelen gebruiken, zoals sporen of zwepen. Cass is alleen erg bot op het been en reageert slecht op been hulpen. Hij is waarschijnlijk altijd door sterke mannelijke ruiters gereden met flinke sporen, dan ben ik maar een klein veertje voor hem. Via Q&A’s van Liesbeth kwam ze met goede tips waar we weer een tijd mee voort konden. Ook blogs van Karen Rohlf hebben veel geholpen, vooral die over ‘lazy’ horses. Op deze manier puzzelde ik van alles aan elkaar en maakte ik afwegingen waar ik mij goed bij voel. Met sommige dingen gebruik ik een spoortje of een zweepje, maar we kunnen al steeds vaker zonder.
Duidelijkheid en nadenken
Ondertussen heb ik een revalidatietrainer in de buurt gevonden die ons verder helpt met het rijden en hem leert zichzelf te corrigeren in zijn lichaam. Ik ken Cass ondertussen goed genoeg om te weten wanneer ik hem even moet pushen of wanneer ik hem even pauze moet geven. Cass heeft regelmatig een pauze nodig om geleerde dingen te verwerken of om gewoon even te niksen voor hij weer aan het werk gaat. Hij doet erg zijn best en probeert echt mee te denken tijdens het rijden. Helaas heeft Cass nooit goed geleerd om zelf na te denken. Ik zeg altijd: ‘Cass zit niet op nadenken’. Zodra hij zelf een oplossing moet verzinnen valt hij terug in oud gedrag en keert hij in zichzelf. Hij kan soms erg boos worden als ik hem daar dan uit haal, maar hij is dan des te trotser als hij het (eindelijk) wel snapt! Cass heeft heel veel duidelijkheid nodig en moet snappen wat er van hem gevraagd wordt, anders wordt hij nerveus. Zo raakte hij laatst erg overstuur tijdens een demo waar de persoon die de demo gaf hem totaal geen duidelijkheid gaf. Toen ik hem zijn bekende oefeningen (die van Liesbeth natuurlijk) liet doen kalmeerde hij snel weer.
Toekomst plannen
Nu Cass steeds gezonder en beter begint te lopen heb ik onze eerste dressuurwedstrijd ingepland. Die eerste lukte niet zo goed maar de tweede keer hadden we monsterscores! Geestelijk denk ik dat Cass dit nu ook goed aan kan, stiekem denk ik dat hij het best leuk zal vinden om een beetje rond te paraderen tussen witte hekjes. We hebben ondertussen aan meerdere demo’s meegedaan en Cass deed dit super!
We gaan natuurlijk ook verder met onze revalidatietrainer om Cass zijn lichaam gezond te houden. Hopelijk gaat Cass iets beter leren nadenken en oplossingen bedenken, ik blijf hem uitdagen om na te denken natuurlijk. Ik denk dat Liesbeth ons daar vast goed bij kan helpen in onze volgende 5 Day Intensive.
Cass is oprecht mijn beste vriend en ik denk dat hij mij ondertussen ook erg leuk vindt. Toen ik vorig jaar een groot sullig paard kocht had ik nooit verwacht dat hij zoveel zou veranderen en dat ik zo veel zou leren. Er zijn momenten geweest dat ik dacht, waar ben ik aan begonnen of ik wil helemaal niet zo’n paard (hij was soms een monster van 1.80m groot), maar gelukkig heb ik doorgezet, want ik zou het nu niets meer anders willen.
Liefs van Cass en Jasmijn
3 weeks with Liesbeth Jorna - All about doing less and getting more
by Fenja Täuber, Recommended Trainer Sport & Horsemanship United, May 2019 (www.pferde-leicht.de)
A clear starting point
Liesbeth welcomed me and my two horses Conrad & Charlie for three weeks at her place in the Netherlands. Right at the beginning, Liesbeth and I defined my goals for the stay. I wished to improve my riding skills with Conrad, especially in stepping up to more collection. Furthermore, I was hoping to gain more confidence with my 5-year-old Charlie towards riding him. We started with a checkup session with both of my horses online (= on a line) to get an impression where we are at.
Searching for a “next level” Sweet Spot of Healthy Biomechanics
In these first lessons, I learned how to bring them in a real Sweet Spot on a circle. They were both stretching but aligned on a straight line while walking on circle. So Liesbeth taught me how to really see the difference.
Understanding where the Sweet Spot on the circle really is made it easy for me to support them to sustain it. And furthermore, learning how to change the alignment while travelling without disturbing their forward movement was very important to me. Liesbeth gave me an idea of how little I have to do to change their movement when I really go in an active neutral state in between.
My horses gave me the best feedback because they started moving way more free, supple, energetic and engaged. In a short time (2-3 days) their way of moving really improved. Wow! I was impressed and it made me realize that everything needed was already underneath the surface.
I was blown away by the number of things I already learned about myself and my horses in the first two days and was curious about the progress in my remaining time with Liesbeth.
Learning smart exercises to improve Conrad’s alignment
We focused on finding the Sweet Spot and a straight horse during the first ride with Conrad.
I figured out that my horse should be wanting to maintain the SS by himself. I thought I would be doing this already but noticed that I always had helped him a little tiny bit.
Through exercises like Drunken Sailor, Little Serpentines, Best Symmetrical Me, Thinking of Hindlegs and Opposite Reins (give the rein the horse takes and take the rein the horse gives) Liesbeth showed me different ways to find this alignment without compensation.
In a few lessons I was able to find it quicker and quicker. The key was to be very precise about what I want without micromanaging. So it was time to go on.
The training “Menu”
Liesbeth introduced a really nice image for a training session to me.Take it like a menu with a lot of different dishes and ingredients. There is a main dish - the part you really like to work on - and a starter and dessert to prepare and finish it up with. You can have several main dishes in one session and in between you give your horse a break. For example: relaxed walk or just standing still, a fast run for fun, getting off, some jumps or something silly he likes to do.
An independent Trainer’s Mindset and choosing my own patterns
To be able to make progress it is important to have a plan for each day. Well, your plan can always change because of different circumstances but if you focus on your goals then you can go on very fast. I like that Liesbeth was pushing me to my edges. Next to guiding me within my lessons, she supported me in sharpening my trainer mindset.Meaning that I took main responsibility in deciding the goal for each day and training.In that way, I can continue with that mindset in my own training at home by myself, without anyone guiding me all the time. I learned to think in patterns to create the main dish of the menu and got a lot of ideas for exercises from Liesbeth to invent more patterns. So that in the future I will be able to make wise choices for my training plans. „When you choose the right pattern, the pattern will do the work for you“.
You can choose different patterns that will all help to improve one topic. For example, for Conrad is was all about collection. Within the short breaks between the patterns you have the possibility as well to reflect on the last round and to look into improving the upcoming one. And very important, choose to finish at the best try of the day. I needed to remind myself to make smart decisions.
Riding Charlie appeared much easier then expected!
Finishing at the best try makes my horse put even more effort in the upcoming day and helps him stay motivated and myself as well. It´s worth it. This was also a very important point for riding my young horse Charlie. Together with Liesbeth we were able to make huge steps forward. Listening carefully to what he really needed gave him enough space and time to progress and grow. We could become confident with each step together.
The Dream Aids
In the first riding lesson with Charlie, Liesbeth started to explain how she would do the first steps. At that moment I was thinking: “I know what to do, I have been starting so many young horses.“ My ego came in my way and the moment I noticed this I got really sad and emotional. Liesbeth handled this situation great. She encouraged me and made me see that I already had been doing a lovely preparation with him so far. She told me Charlie is like a white sheet of paper. Right from the beginning, I am able to teach him my dream aids.
And this was so worth it to listen to! Three days later I was able to start cantering him just from intention and stop him by exhaling plus stop riding. Charlie was very relaxed from the start and able to do walk trot and canter on straight line and do a trail ride in the end. 
Thank you so much Liesbeth, that you opened my mind at this moment, by simply asking me about my dream aids and the phases afterwards.From now on I will always keep the following phases in my mind:(1) intention, (2)seat, (3) slight leg, (4) leg „Ping“, (5) voice or (6) stick. I had to be very precise and focused so my dream would come true. This reminded me again that everything with horses is about reflecting yourself.
Liesbeth told me that my basics are really really good and showed me how I can go on and build on them. She gave me a new feeling of how little I have to do to improve things and how important it is to know in each moment exactly what I want and to always praise the YES-Moments.
Positive training
I really appreciated that I could participate in all the lessons and courses Liesbeth gave these three weeks. I could gain lots of new ideas for myself and my teaching. While being an auditor I had the exercise to train my positive mindset. Meaning when you see somebody working with a horse, first ask yourself what you like about them. Second, think about adjectives you would also like the horse to have in his movement.
New theoretical insights
I loved all the theoretical background I got. For example: To get to know how to train the physical shape of the horse while staying in a positive training scale. I also got a real clear picture about lateral movement, how they work, what they can improve and how horse and rider have to move.
Finding the feel of exercises
Very important I find the active exercises without a horse. They help to understand an exercise better or to just find the right feel for a movement. That is something I want to involve in my own training. One picture is stuck to my mind: let the water keep flowing while it runs through a tunnel underneath you. That means don’t let you and your horse’s energy get stuck in an exercise, be able to flow freely through it.
An amazing experience
Liesbeth I am so happy that our trails crossed. Thank you so much for telling me, that I am on the right way. No Trainer before was able to give me such a clear feedback about my own skills. You helped me seeing more clearly where my strengths are and what I still need to focus on to improve. I have seen you helping so many different riders and horses to become a better team. You are able to not just give them a concept about what to do but also bringing their biggest challenges to the surface and helping them through it. For me it is very valuable to have somebody on my side with a lot of horse knowledge, a long term teaching experience, a very powerful didactic, an open mind, really being authentic, living with positive vibes, and having so much fun while you do what you like.
You brought me a huge step further and I would always do this intensive training again.
When telling me that you will recommend me as a trainer, I felt so honored and would have never expected this. Liesbeth, thank you so much for this support.
Learning is a lifelong journey and I want you to be part of mine!
Fenja
------------------
From Liesbeth:
It was a total joy to share 3 weeks with you Fenja and thank you so much for your beautiful words! You proved to be such a skillful horsewomen and rider and your horses clearly love you. It was amazing to see how quickly you and your horses developed in this short time. I credit this to your positive mindset, the high level of communication and wonderful relation with Conrad and Charlie that you already had to start with, and of course to your Dressage Naturally studies. You are very welcome to come again and then we'll start where we left of: with zig-zag halfpasses and flying leadchanges :o)
P.S. Does this sound like something you would want to do too?
Are you an ambitious learner, trainer, rider or educator and do you want to boost your knowledge and skills in (sort of) the same way as Fenja did? Study with me for a few weeks and bring you own horse? I do this only very occasionally and only with highly motivated students, but if you really want this, then let me know!
Rio, de start van een revalidatietraject. Wat doen we precies en waarom?
Totaal ongepland is een nieuweling aan onze familie toegevoegd: Raskanio, kortweg Rio.
Hij kwam per toeval op ons pad, 12 jaar oud, afkomstig uit Letland/Litouwen, nog maar een jaar geleden geruind en met wedstrijdervaring op Intermediair 1 niveau.
Het eerste dat opviel: zijn ademhaling is niet okee!
Zijn trainer mij zag spelen met Skoki en vroeg of ik hem zou kunnen helpen met het oplossen van schrikachtigheid en een onzuivere stap bij Rio. Long story short … Ik heb een uurtje met hem gespeeld en merkte dat er van alles niet helemaal in orde was maar dat hij heel graag alles goed wil doen en begrijpen. Zijn enorm vriendelijke karakter sprak ons zo aan dat we hem hebben gekocht!
Het eerste wat mij opviel toen ik hem zag was dat hij helemaal strak stond. Zijn spieren voelden aan als steen hij haalde heel oppervlakkig adem. Hij was enorm bang om fouten te maken, had een enorm hoog niveau van “learned helplessness” en een groot gebrek aan zelfvertrouwen. Kijkend naar zijn lichaam droeg hij zijn hals als een tuiger, liep met een holle rug en zijn stap was lateraal. Op foto’s was kissing spines aangeetoond.
In deze toestand werd hij getraind om op internationaal niveau te presteren. Het behoeft denk ik niet veel toelichting om te begrijpen dat hij er echt niet best aan toe was!
Waar de toenmalige eigenaar dacht hem als leermeester voor een ambitieuze jonge ruiter te verkopen zag ik een revalidatieproject! Maar … op het moment dat ik dit verhaal schreef was hij inmiddels een maand bij ons en hij ontwikkelde zich geweldig fijn! Hij begon te begrijpen dat hij zelf zijn hersens mag (en moet …) gebruiken en dat hij nieuwsgierig mag zijn. Baanbrekend! Langzaamaan viel ook het kwartje dat een foutje maken hem geen straf oplevert en kon hij steeds beter nadenken en ontspannen.
Inmiddels zijn we een paar jaar verder en het gaat geweldig goed met hem! Hieronder kan je volgen wat we met hem hebben gedaan en waarom.
Eerst zijn hoofd, dan zijn lichaam
Omdat zijn bewegingen erg strak en stijf waren vroegen veel mensen of ik hem gelijk naar een osteopaat of andere body worker zou brengen. Mijn focus lag echter in de eerste weken vooral op zijn mentale en emotionele ontwikkeling. Als hij beter begrijpt wat er gebeurt en de kans krijgt om na te denken en keuzes te maken, krijgt hij meer zelfvertrouwen, nieuwsgierigheid en zelfstandigheid en raakt hij meer ontspannen. Zolang die geestelijke ontspanning er niet is heeft het weinig zin om van alles te doen aan zijn fysiek want alles wat een behandelaar los maakt zit zomaar weer vast door de stress.
Een greep uit de dingen die we hebben gedaan om hem te helpen met zijn mentale en emotionele toestand:
- stilstaan en wachten … wachten … op tekenen van ontspanning,
- moving massage, zodat hij ook in beweging en bij aanraking durft te ontspannen en zich meer bewust wordt van zijn lichaam
- de “7 games” van Parelli om een fijne basiscommunicatie op te bouwen.
- verplaatsen van voorhand of achterhand als isolaties zowel in stilstand als in stap en draf,
- zonder hulpteugels balans en losgelatenheid vinden aan de longe en daarbij elke poging in de goede richting aanmoedigen.
- leren ontspannen bij aanraking met zwepen, touwen en jassen,
- zelfstandig over plastic lopen, op verhogingen staan (zie foto) en door smalle doorgangen gaan waarbij hij in rust leert om zelfstandig en kalm zijn eigen hersens te gebruiken.
- laten zakken van zijn hoofd en hals,
- inparkeren om op te stijgen aan twee kanten
- zelfstandig de trailer inlopen zonder dat ik meeloop.
- cavalettiwerk aan de longe voor souplesse, buiging van gewrichten en rompstabiliteit (zie foto’s en later ook de video met meer gevorderd cavalettiwerk onder het zadel)
- en gewoon lekker met de andere paarden mee op buitenrit. Feitelijk was dat de eerste keer dat ik erop zat: hup met Jane samen in de trailer, naar het bos, door het water, lekker fris en vrolijk vooruit!
Het is ongelooflijk hoe snel hij veranderde in zijn hoofd en mooi om te zien hoe dat al veel aan zijn lichaam verandert! Dit was een goed begin!
Een beetje meer paard worden
Daarnaast hebben we veel dingen veranderd die voor hem jarenlang “normaal” waren: geen bandages meer maar blote benen, ijzers eraf, stang en trens vervangen door een simpele bustrens, in de groep leven in plaats van isolatie en veel minder staluren. Hij is vrijwel zijn hele leven hengst geweest en moet nu eigenlijk opnieuw leren hoe het kuddeleven werkt. De merries vinden hem wel leuk maar Matador is baas en die vindt niet zomaar alles goed! De kudde – nu 6 paarden bij elkaar – begint hem nu langzaamaan te accepteren en we zien hem steeds vaker in de groep in plaats van op een afstandje. De enige momenten dat hij echt uit de groep moet is als één van de merries hengstig wordt. Hij springt er dan op en dat brengt veel te veel onrust en risico met zich mee.
Uit balans en veel te afhankelijk geworden van de ruiter
Maar dan is er ook het verhaal van zijn bewegingen. Daar moest echt veel aan veranderen. Op de foto bovenaan kan je duidelijk zien hoe arm de bespiering van de rug en achterhand is ontwikkeld en hoe de fascia in de achterhand verstrakt zijn. Hij is jarenlang gereden op een manier die zijn lichaam en geest niet goed heeft gedaan. “Self carriage” is de allerbelangrijkste factor om fysieke problemen bij rijpaarden te voorkomen: een eigen houding en een eigen balans. Van beiden was totaal geen sprake. Hij bleek erg scheef! Als hij even vertikale balans vond (het gewicht goed verdeeld over beide zijden en met ongeveer gelijke diagonalen) en de bovenlijn eindelijk een beetje durfde te ontspannen, dan viel hij zo naar voren dat hij moest versnellen om zijn lichaam overeind te houden. Ik merkte daarbij gelijk ook dat “er geen goede rem” op zat! In galop was het nog erger: hij was duidelijk gewend om door de ruiter “in de benen” gehouden te worden en kon in het geheel niet zijn eigen balans vinden of bewaren met een losse teugel. Hij probeerde zichzelf in balans te houden door hard te gaan en wist zich geen raad met bochten! Best spannend als je erop zat!
Een greep uit de dingen die we met succes hebben gedaan:
- aaien en zwaaien met de zweep, zodat hij er niet meer bang voor is en ik de zweep kan gebruiken om iets uit te leggen zonder stress
- langzaam en in balans stappen zodat hij zijn passen af kan maken. Zijn stap is – zelfs in de wei – kort en telgang-achtig en ik weet inmiddels via vorige eigenaren dat dit echt in zijn genen verankerd zit. Zijn moeder en een volle broer bewegen precies hetzelfde in stap.
- uitleggen van hulpen voor plaatsing van voor- en achterhand (zie foto’s onderaan), “drunken sailor exercise” (gewicht en richting afwisselend van linkerschouder naar rechterschouder en terug) “fishtailen” (achterhand van links naar rechts en terug terwijl de voorhand rechtuit gaat) in stap en draf. Als deze dingen licht en makkelijk gaan is het namelijk veel gemakkelijker om te communiceren bij de …
-
Na een paar weken voor het eerst een zo goed als symmetrische zweetprint onder het zadel! … “basic alignment exercise” voor het vinden van symmetrie en vertikale balans. Ik heb hier heel veel aandacht aan besteed en dat zal ook altijd zo blijven. Zonder die vertikale balans (of rechtrichten) is losgelatenheid en later verzameling zonder spanning totaal onmogelijk. Die symmetrische zweetprint op de foto hiernaast is niet vanzelfsprekend!
- uitleggen van de “ho-hulpen” en achterwaarts op ademtaal en zithulpen (dus met zo min mogelijk teugelgebruik), vooral omdat hij moeite heeft om zichzelf in balans te houden en daardoor steeds harder gaat lopen. Een met behulp daarvan …
- veel overgangen van stap/draf naar halt, waarbij mijn belangrijkste focus is dat hij fijn los en op lengte blijft in rug en hals.
- “corners game” om in balans door hoeken en wendingen te gaan,
- halsstrekken zonder verandering van tempo en balans (al blijft hij hierbij nog wel teveel achter de loodlijn …)
- slangenlijnen met veel buigingswisselingen voor souplesse en losgelatenheid
- galopperen aan een losse teugel, ook in kleinere voltes
Allemaal oefeningen die erop gericht zijn dat hij lichte hulpen goed begrijpt en dat hij ontdekt dat hij zichzelf overeind kan houden. Zodat hij kan en mag ontspannen en zijn bewegingsvrijheid kan hervinden! Natuurlijk doen we niet al deze dingen tegelijk. Per keer kiezen we hier een aantal uit, zodat hij gelegenheid heeft om het ook allemaal te onthouden en verwerken.
De winst en de reis
De grootste winst? Een blij en gezien de historie optimaal gezond en los paard. Dat hij heeft geleerd om rustig na te denken en dat nieuwsgierig zijn gewaardeerd wordt. Dat zijn ademhaling weer normaal is. Dat hij kalm kan halsstrekken in draf zonder naar voren te vallen en daarbij heel ontspannen en tevreden briest! Dat hij lichte hulpen beter begrijpt en daardoor veel beter op eigen benen loopt. Dat hij zijn plezier in springen weer terug gevonden heeft. Dat hij nu ook regelmatig zonder hoofdstel wordt gereden en ook wissels en zijgangen kan lopen zonder teugels!
Een paar punten blijven altijd aandacht vragen. Zjn vertikale balans en losgelatenheid moeten we blijven ontwikkelen. Als je daar een poosje geen aandacht aan besteed wordt hij snel weer schever en stijver. Maar nu is zijn rug veel losser geworden, zijn achterbenen buigzamer, zijn passen langer en zijn stap zuiverder. En vooral: hij heeft er echt weer plezier in! Hij voelt zich zichtbaar en voelbaar beter!
Meer inzicht en kennis zodat je zelf keuzes kan maken in de training?
Leren hoe je dit in de praktijk brengt? Doe dan mee aan de Jaaropleidingen Blokkadevrij Trainen
6 Tips for more Freedom of Movement under saddle
Freedom of movement, without constraints or compensations, is the most important factor to guarantee a life free of injuries for your riding horse, but … it’s also the easiest thing to destroy, even without meaning to. Here are some tips to improve your horse’s freedom of movement under saddle by making changes to your own biomechanics.
2 Tips for the walk
If you want your horse to walk freely and almost not notice you, you’ll probably need to move more than you would expect. A static seat and posture actually gets in your horse’s way!
Relax your pelvis and thighs and make sure your calves softly stay in touch with his belly all the time. Allow your legs to be moved by the horse while keeping your seat and upper body stabilised. You’ll feel his barrel roll to the left and to the right, lifting your legs up and out one by one. In this way your legs stay silently in one place for the horse in stead of dangling around.
Relax your shoulders, elbows and wrists. The neck of your horse shortens and extends with every step. Allow this movement of the horse to take your lower arm forward and then allow your elbow to fall back in place every step. Your shoulder- and elbowjoint will move with every step, while your wrists and hands stay soft. By allowing your horse to move your arm in accordance with his head- and neck movement, your hands will feel soft for the horse and the rein pressure will stay the same throughout the movement.
2 Tips for the sitting trot
Sitting trot is quite a challenge for many riders. More than often it leads to holding your breath, bracing against the movement or bumping uncomfortably in the saddle. This leads to lack of clarity in your aids, whether that be the aids with your breathing, your seat or your legs. Let alone the reins! Your horse will answer with tension and bracing his back, thus losing his freedom of movement. So what can you do to “get out of his way”?
To begin with, te best moment to start sitting trot, is when your horse already can be calm, rhythmic and relaxed through his back. If he is still very crooked or on the forehand your chances for a comfortable sitting trot are not very high. So first focus on finding a ‘sweet spot’ while still riding a rising trot. You can test how sitting trot feels but if it feels awkward or when your horse braces the instant you try, go to rising trot again.
Sitting trot takes fitness of the rider too. You’ll need some core stability and coordination too, so start simple and build up gradually. Start with only 2 steps, then rising trot again, then 3 steps, 4, 5 …. al the way up to 20. If you get stuck after - for example - 8 steps, then repeat these 8 steps untill it feels better. Only then go for more. In the meantime, while playing this game, you can experiment with small adljustments in your posture or breathing to find your “sweet spot” for sitting the trot.
2 Tips for the canter
The most important thing is not getting in the way of the upward movement towards the moment of suspension, when all 4 feet of your horse are in the air. If you lean back on your tailbone or push into the saddle you’ll block this upward motion, causing the strides to get choppier and shorter and less expressive. So rise up with the horse. Envision you have velcro under your pants, pulling your horse’s back upwards with you every stride.
Adjust your breathing to the rhythm of your horse. Your horse breathes in when rising up towards the moment of suspension and breathes out when moving downward. When you can synchronise with this for a while you’ll feel your horse’s cadence improve! This takes some exercise because this goes fast and we do not want you to hyperventilate! So another easier way is by example to breath in for two strides and breathe out for 2 strides. This already can change the way your horse canters.
Let’s find harmony in motion!
L*
Meebewegen met je paard: 6 praktische tips
BewegingsVrijheid, oftewel blokkadevrij bewegen, is de belangrijkste factor in het blessurevrij houden van je paard en tegelijk het makkelijkst om - onbedoeld - te verprutsen. Hierbij een paar tips die helpen om de bewegingsVrijheid van je paard onder het zadel te vergroten door aanpassingen in je eigen houding en beweging.
2 Tips voor meebewegen in stap
Stil zitten in stap betekent dat je meer moet bewegen dan je misschien denkt! Zit je te statisch, dan zit al snel in de weg.
Ontspan je bekken en bovenbenen en sluit je onderbenen losjes om de romp van je paard. Voel hoe je linker- en rechterbeen afwisselend naar voor en buiten worden opgetild. Zo liggen je benen stil voor je paard en bewegen je benen en bekken mee zonder spanning.
Ontspan je schoudergewricht, ellebogen en polsen. De hals van je paard schuift bij elke pas in en uit. Laat je paard je armen naar voor bewegen bij elke pas en laat je ellebogen terug naar achter veren als hij de hals inschuift. Juist door je handen - ten opzichte van jezelf - zo te laten bewegen, zijn je handen stil voor je paard en blijft de druk op je teugels constant.
2 Tips voor meebewegen in draf doorzitten
Doorzitten is voor veel ruiters best een opgave. Doorzitten leidt dikwijls tot verstijven, buiten adem raken en uiteindelijk stuiteren. Dat voelt niet fijn en je kan daardoor ook niet meer goed ademhulpen, zit- of beenhulpen gebruiken, om over teugelhulpen nog maar te zwijgen. Als antwoord op je spanning zal je paard ook verstrakken in de rug en zijn hele beweging. Dat kun je voorkomen!
Om te beginnen kun je het beste wachten met doorzitten tot het moment waarop je paard al redelijk in een kalm en constant ritme loopt en liefst al met een losgelaten bovenlijn en rug. Als hij nog niet in balans loopt en zich nog vasthoudt in het lichaam is de kans dat je in de weg zit bij doorzitten te groot.
Doorzitten vraagt ook wat van je eigen fitness. Je hebt rompstabiliteit en coordinatie nodig en die kun je geleidelijk opbouwen. Begin dan met 2 passen, dan weer lichtrijden, dan 3 passen doorzitten en weer lichtrijden, enzovoort, totdat je geen moeite meer hebt met 20 passen doorzitten. Loop je telkens vast na bijv. 8 passen, oefen dan die 8 passen eerst tot het beter voelt. Daarna kun je het verder uitbouwen en zelf “doorzitconditie” ontwikkelen. Tegelijkertijd kun je experimenteren met kleine veranderingen in je houding en zit om je eigen “sweet spot” voor doorzitten te vinden.
2 Tips voor meebewegen in galop
Het belangrijkste in galop is dat je niet de opwaartse beweging van je paard tegenwerkt door in je zadel te drukken of duwen of achterover te hangen. Als je meer “sprong” wil in de galop moet je mee omhoog! Verbeeld je dat je klittenband hebt onder je broek en dat je bij elke sprong je paard meeneemt omhoog en naar voren.
Pas je ademhaling aan aan het ritme van de galop. Begin eens met 2 galopsprongen in, 2 galopsprongen uit. Dat is voor de meeste ruiters goed te doen. Als je kan - dit gaat best snel - kun je eens een stukje meedoen in de exacte ademhaling van je paard: als hij afzet voor het zweefmoment adem in, en als hij neerkomt adem uit. De meeste paarden gaan dan soepeler doorspringen!
Let’s find harmony in motion!
L*
4 Tips om je paard elke dag de beste versie van jezelf te geven
Ben jij de beste versie van jezelf als je naar je paard gaat?
Zit je werk nog in je hoofd? Word je achtervolgd door je to-do lijst? Leggen andere gebeurtenissen of andere mensen beslag op je tijd of je gedachten? Heb je hinder van een mening van anderen (of van je “andere ik”)? Kom je moeilijk uit je stoel en in beweging? Heb je 1000 excuses om vandaag over te slaan?
Er zijn 4 dingen die je NU kunt doen om helemaal in de stemming te komen en een geweldige dag te hebben met je paard.
1. Verander je fysiek, boost je energie!
Dit is het allereerste ding dat je moet doen: je lichaam in beweging zetten en een hoge dosis energie vrij maken!
Spring op uit je stoel, schud jezelf wakker! Geef je energie een positieve boost. Klap, doe een een paar "jumping Jacks", trek een paar sprintjes, ren een paar keer heel hard op de plaats, boks tegen een denkbeeldige boxbal, turn up the music en dans, doe eens gek!
Ik beloof je, ook al doe je dit maar 30 seconden, het voelt gelijk heel anders.
2. Focus op wat je wél wil
Onze hersenen zijn gemaakt om ons te beschermen. Bijna automatisch gaan onze gedachten naar alles wat je niet wil, waar je bang voor bent, waar je niet verder komt, waar je slechte verwachtingen van hebt. Maar: niets is zo sterk als een negatieve verwachting. Gelukkig kun je dit ook omdraaien: niets is zo sterk als een positieve verwachting!
Verwacht dus wat je wél wil, dat je wél durft, dat je paard en jij wél meer kunnen. Verander je verwachting, verander je focus! Wees nieuwsgierig: wat kunnen jij en je paard nog meer? Er is altijd meer mogelijk dan je denkt. Vanuit een positieve verwachting ga je vanzelf zoeken naar mogelijkheden om die verwachting waarheid te maken.
3. Gebruik de goede woorden
Als je in gedachten focust op wat je wél wil en de woorden die je gebruikt een positieve verwachting uitstralen is de kans van succes met je paard een heel stuk groter.
Wellicht heb je deze beroemde quote wel eens gezien. Er schuilt grote waarde in!
"Watch your thoughts for they become your words.
Watch your words for they become your actions.
Watch your actions for they become your habits.
Watch your habits for they become your character.
Watch your character for that becomes your destiny.
What we think we become."
4. Verplaats je in je paard: wat denkt en wenst hij?
Je paard is geen bromfiets. Als je iets wil bereiken moet je het samen doen. Hij moet het ook willen. Het is geen kunst om te maken dat hij het doet. Het is dé kunst om te maken dat hij het wíl doen! Verplaats je daarom in je paard. Denk als je paard. Stel jezelf de vraag: "Als ik hem was, hoe zou dit voelen? Als ik hem was, zou ik het dan begrijpen? Als ik hem was, wat zou ik wensen dat mijn ruiter meer deed (of minder!)? Als ik hem was, zou ik dan WILLEN?"
Neem even die tijd en de kans is groot dat je antwoorden krijgt die je helpen om meer succesvol te zijn samen.
Bovendien: wat is er nou een mooier vooruitzicht dan straks thuiskomen met het gevoel dat je paard ook heeft genoten van wat jullie vandaag samen hebben gedaan?
Dus: STEP UP! Bedenk wat je wil. Gebruik de goede woorden. Denk als je paard.
Geniet samen. Happy Trails!
L*
NB.
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe artikelen, activiteiten en opleidingen van Sport & Horsemanship United? Meld je dan hier aan voor de gratis Tips & Updates.
Een blij en blokkadevrij paard? Word goed in simpel rijden!
- Verpruts niet wat moeder natuur cadeau geeft!
- 2 fouten die bijna iedereen maakt
- Blokkadevrij rijden houdt je paard gezond
- 4 sleutels om daar goed in te worden
- Een succesverhaal: transformatie in 5 minuten